'''Sastra''' iku sawijing [[tembung]] silihan saka Basa [[Sansekerta]]; "''śāstra''", sing tegesetegesé "tulisan" utawa "buku", saka tembung dasar "''śās-''" sing tegesetegesé "weruh". Ing [[basa Jawa]], tembung iki biasanebiasané dienggo ngarani "kasusastran" utawa sajinising tulisan sing nduwenduwé arti utawa kaendahankaéndahan tartamtu. Ananging, tembung "sastra" ugi bisa ngarani kabehkabèh jinis tulisan, apa iki endah apa ora. Karya sastra ugi dipungginakaken kagem media mratelaaken pengalaman panggangit. Ukara, tembung, lan basa ingkang dipunginaaken deningdéning panganggit punika basa ingkang endahéndah saenggasaéngga dadosaken raos remen kagem tiyang ingkang maos. Prastawa-prastawa ingkang dipunangkat panggangit boten namung prastawa ingkang sae kemawon ananging ugi prastawa ingkang awon wontening salebeting carios. Ananging saking carios éndah utawi awon punika kita saged mundhut sari pathinipun. Pangganggit ugi saged mangaribawa kabudayan masyarakat tertemtu ing salebeting karya sastra ingkang dipunanggit, kadosta pola pikir masyarakat.
Saliyane iku, tembung sastra bisa dibagi dadi sastra tulis karo [[sastra lisan]] (sastra oral). Neng kenekéné sastra ora akeh gathuke karo tulisan, nanging gathukegathuké karo [[Basa]] sing didadekakedidadèkaké [[wahana]] kanggo mengekspresikan pengalaman atau pemikiran tertentu.
Biasane kasusastran dibagi miturut daerah geografis utawa basa.
