'''Kapitalisme''' iku sawijining paham sing duwé keyakinan yèn panduwe modhal bisa nglakokaké usahané supaya olèh bebathèn saakèh-akèhé. Demi prinsip mau, mula pamaréntah ora bisa nglakokaké intervènsi pasar kanggo bebathèn bebarengan. Senajan mangkono, kapitalisme sejatine ora nduwèni dhéfinisi universal sing bisa ditampa sacara wiyar. Sapérangan ahli ndhéfinisikaké kapitalisme minangka sawijining sistem sing wiwit lumaku ing [[ÉropahhhÉropah]] ing abad kaping 16 nganti abad kaping 19, yaiku nalika perkembangan [[perbankan]] komersial [[ÉropahhhÉropah]] ing ngendi saklompok indhividhu uga klompok bisa tumindak minangka sawijining badan tinentu sing bisa nduwèni uga nglakokaké perdagangan benda duwèkané dhéwé, utamané barang [[modhal]], kayadéné [[lemah]] lan [[proletariat|manungsa]] kanggo prosès owah-owahan saka barang modhal dadi barang dadi. Kanggo olèh modhal-modhal mau, para kapitalis kudu olèh bahan baku lan mesin dhisik, banjur buruh minangka operator mesin lan uga kanggo olèh pangaji luwih saka bahan baku mau.
Kapitalisme nduwèni sajarah sing dawa, yaiku wiwit ditemokaké sistem [[perdagangan|perniagaan]] sing dilakokaké déning pihak swasta. Ing [[ÉropahhhÉropah]], perkara iki ditepungi mawa sebutan ''guild'' minangka cikal bakal kapitalisme. Saiki, kapitalisme ora mung dideleng minangka sawijining pandhangan urip sing mung golek bebathèn waé. Nyawijine kapitalisme karo [[sosialisme]] tanpa anané pangowahan ndadèkaké kapitalisme luwih luwes tinimbang loro utawa telung abad kepungkur.
