Papirus: Béda antara owahan

'''Papirus''' utawa '''Papyrus''' (jeneng ilmiah: ''Cyperus papyrus'') yaiku jinising [[tanduran]] [[banyu]] kang dikenal minangka bahan kanggo gawé [[kertas]] ing jaman kuno. Tanduran iki umumé ditemoni ing pinggir lan lembah [[Kali Nil]]. Udakara 3500 [[SM]], bangsa [[Mesir Kuna]] wis nggunakaké papirus. Nalika kuwiiku gawé kertas saka kulit-kulit tipis utawa kulit-kulit alus papirus, sadurungé kertas (kaya kang wis dikenal saiki) ditemokaké.

Ing wilayah jazirah [[Aksara Arab|Arab]], nalika mangsané [[Nabi Muhammad SAW]], tanduran iki saliyané dimanfaataké kanggo gawé klasar, uga digunakaké kanggo nulis [[Al Qur'an]] lan bahan obat-obatan tradisional. Minangka bahan kanggo nulis, papirus diolah nganti kaya kertas, umumé ukurané 10×20  cm nganti 10×30  cm utawa luwih saka 10×50  cm. Nanging, ana kepingan kang dijait nganti ngasilaké lembar papirus kang dawané 12 nganti 30 mèter.

Papirus dikenal minangka sawijining obat; ing agama [[Islam]] kacathet ing [[Hadits]] kang diriwayataké déning [[Imam Bukhari]] lan [[Imam Muslim]], adhadhasar informasi saka [[Abu Hazm]] yen dhèwèke krungu [[Sahl bin Sa'd As Sa'idi]] takon ngenani obat kang digunakaké kanggo nambani tatuné Nabi Muhammad SAW nalika [[Perang Uhud]]. Mula saka kuwiiku panjenengané ngendika :

[[Al Kahal bin Tharkan]] njlèntrèhake hadits iki. Jaréné, klasa kang dimaksud ing hadits mau yaiku klasa kang digawé saka papirus. Nalika kuwiiku klasa kerep digawé saka tanduran iki. Awu kang asalé saka papirus nduwèni pengaruh kang apik nalika ngempet getih amarga ngandhut zat panggawé garing kang kuat lan ora nyengat. Awu iki yèn dibarengaké karo cuka banjur disebulaké ing jero [[irung|irungé]]é wong kang mimisen, bakal bisa mampetaké mimisen mau.

Saliyané kuwiiku, kaya di kang dituturaké dening [[Abdul Mun'im Q]] ing bukuné ''At-Tadawy bil Qur'an (Pangobatan ing Al-Qur'an)'', ing jeroné tanduran iki kaandhut uyah mineral kanthi kadhar kang gedhé; zat ikil kang bakal dadi awu sawisé godhong-godhonge diobong. Awu iki alus banget nganti ngancik derajat kang gedhé lan ukuran awuné bisa mancik ukuran glepung ''perekat'' kang bisa ngempet pendarahan candhaké. Iki kang nambah ambané lumahé. Ing antarané khasiat paling wigati saka lumahing iki yaiku sifaté kang gampang nyerap. Tegesé, dhèwèké nglumpukaké lumahé unsur-unsur liya saka kaanan kang apa anané. Mula saka kuwiiku, ngobong tanduran iki bakal ngasilaké awu kang stèril lan nduwèni khasiat kanggo ngresiki tatu lan madhèkaké pendarahan, uga bakal mbentuk panutup lan pambalut kang nyegah mlebuné [[mikroba]] lan jasad-jasad renik liyané.