Proklamasi kamardikan Indonésia: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Arupako (parembugan | pasumbang)
c éjaan, replaced: yaiku → ya iku (4) using AWB
Larik 1:
[[Gambar:Indonesia declaration of independence 17 August 1945.jpg|thumb|Soekarno maca naskah Proklamasi sing wis diketik Sajuti Melik lan wis ditandatangani Soekarno-Hatta]]
 
'''Proklamasi Kamardikan Indonesia''' Jumat, 17 Agustus 1945 Taun Masehi, utawa 17 Agustus 2605 miturut [[taun Jepang]], utawa 17 Ramadan 1365 Taun Hijriah diwacakaké déning Ir. [[Soekarno]] sing didhampingi déning Drs. [[Mohammad Hatta]] ing Dalan Pegangsaan Wétan 56, Jakarta Pusat. Prosès kanggo nggayuh proklamasi iki ora gampang. Sadurungé wis dibentuk sawijining panitia panyelidik, banjur ganti jeneng dadi panitia persiapan, sing diadani déning pamaréntah [[Jepang]]. Ing pungkasan [[Perang Donya II]] yaikuya iku tanggal [[12 Agustus]] [[1945]], Marsekal Terauchi wis ngandaraké marang Soekarno, Hatta lan Radjiman yèn pamaréntah Jepang bakal énggal mènèhi kamardikan marang Indonesia lan proklamasi kamardikan bisa dilaksanakaké jroning sawetara dina, gumantung cara kerja [[PPKI]]. Nanging para pemuda Indonésia wis ora sranta, saéngga kedadéyan Prastawa Rengasdengklok yaikuya iku 'penculikan' Soekarno saperlu didhesek supaya énggal ngumumaké kamardikan.
 
== Latar wuri ==
Larik 24:
 
==== Prastawa Rengasdengklok ====
Para pemuda pejuang, klebu [[Chaerul Saleh]], [[Sukarni]], lan [[Wikana]] sing kobong semangat heroismené sawisé dhiskusi karo [[Tan Malaka|Ibrahim gelar Datuk Tan Malaka]] sing kagabung jroning gerakan pendhem kélangan kasabaran, lan ésuk umun=umun tanggal [[16 Agustus]] [[1945]] bebarengan Shodanco Singgih, salah siji anggota PETA, lan pemuda liya, nggawa Soekarno (karo [[Fatmawati]] lan [[Guntur]] sing isih umur 9 bulan) lan Hatta, menyang Rengasdengklok, sing sabanuré misuwur minangka [[prastawa Rengasdengklok]]. Tujuané yaikuya iku supaya Ir. Soekarno lan Drs. Moh. Hatta ora kapengaruhan déning Jepang. Jroning patemon iku para pemuda ngupaya ngyakinaké Soekarno yèn Jepang wis takluk lan para pejuang wis siap kanggo nglawan Jepang, kanthi résiko apa waé.
<!--
Di Jakarta, golongan muda, Wikana, dan golongan tua, yaitu [[Ahmad Subardjo|Mr. Ahmad Soebardjo]] melakukan perundingan. Mr. Ahmad Soebardjo nyetujoni kanggo memproklamasikan kamardikan Indonesia di Jakarta. maka diutuslah Yusuf Kunto kanggo mengantar Ahmad Soebardjo ke [[Rengasdengklok]]. Mereka menjemput Ir. Soekarno dan Drs. Moh. Hatta kembali ke Jakarta. Mr. Ahmad Soebardjo berhasil meyakinkan para pemuda kanggo ora terburu - buru memproklamasikan kamardikan. Sewis tiba di Jakarta, mereka pulang kerumah masing-masing. Mengingat bahwa hotel Des Indes (sekarang kompleks pertokoan di Harmoni) ora dapat digunbakal kanggo patemon sewis pukul 10 malam, maka tawaran Laksamana Muda Maeda kanggo menggunbakal rumahnya (sekarang gedung muséum perumusan teks proklamasi) minangka tempat rapat PPKI diterima déning para tokoh Indonesia.
Larik 53:
== Isi Teks Proklamasi ==
[[File:Indonesian_Rupiah_proclamation_of_independence_1945.png|thumb|right|200px|Proklamasi Kemerdekaan pada Indonesia Rupiah uang kertas (Rp100000).]]
Isi tèks [[proklamasi]] kamardikan sing cekak iki yaikuya iku:
 
:''Kami bangsa Indonesia dengan ini menjatbakal kamardikan Indonesia.{{br}}