Piyul: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Arupako (parembugan | pasumbang)
c éjaan, replaced: yaiku → ya iku (6) using AWB
c éjaan using AWB
Larik 51:
|title=The History of the Violin
|first=William|last=Bartruff|accessdate=2006-09-22
}}</ref> Pyul jaman Renaisans kang paling apik amarga ana ukirané ya iku ''Gasparo da Salò'' ([[1574]]) kang dinduwèni [[Ferdinand II]], Adhipati Agung [[Austria]], banjur wiwit [[1841]], piyul iku musuwur karo ''virtuoso Norwegia Ole Bull'', kang nggunakak piyul iku nganti patang puluh taun lan èwunan pentas. Saiki piyul kasebut disimpen ana ing [[Vestlandske Kustindustrimuséum]] ing [[Bergen]], [[Norwegia]].''The Messia'' utawa ''Le Messie'' (uga dikenal minangka ''Salabue'') kang digawé deningdéning [[Antonio Stradivari]] nalika taun [[1716]] durung tau digunakaké. Piyul kasebut ana ing [[Museum Ashmolean]] ing [[Oxford]].<ref>{{cite web
|url=http://www.cozio.com/Instrument.aspx?id=111
|title=Violin by Antonio Stradivari, 1716 (Messiah; la Messie, Salabue)
Larik 76:
Bagéyan mburi lan pinggir piyul digawé saka kayu mapel, biyasa dipilih kang aluré padha. Bagéyan mburi piyul umumé digawé saka kayu utuh kang diukir kanthi ''simetris'' utawa padha. Bagéyan iki uga asring dibentuk purfling sanajan ora pati ana pengaruh marang piyul. Ing piyul antik kadhang diwènèhi cèt lan tulisan tangan minangka gantiné purfling ing bagéyan buri. Ana bagéyan kang mblendhuk, setengah bunder kang ana ing bagéyan kang cedhak karo gulu piyul kanggo nambahi panggonan kanggo ngelèm . Blendhukan kasebut wigati kanggo sembungan gulu piyul lan awak piyul, nanging nalika ngukur dawané piyul, bagéyan iki ora diitung.
[[Gambar:Four violin tuning pegs.jpg|thumb|left|100px|Patang piranti tambahan kanggo nyetel ing saben senar]]
Gulu piyul biasane digawwe saka kayu mapel kang padha karo bageyan buri lan pinggir awak piyul. Ing gulu piyul ana papan driji kang digawé saka kayu eboni utawa kayu liya kang dicat [[ireng]]. Kayu eboni asring dipilih deningdéning tukangh gawé piyul amarga kayune atos, lan awet. Piyul kang tuwa digawé saka kayu mapel kanggo papan driji lan dipernis karo kayu eboni. Ing papan driji kang dhuwur ana garis kayu kang mbendul, asring kayu eboni utawa kayu gadhing kang diarani sadel dhuwur. Blendhukan iki digunakake kanggo jembatan landésan senar, kaya jembatan piyul kang digunakake kanggo kaperluan kaya awake piyul.
 
Jembatan piyul diukir kanthi ati-ati saka kayu mapel lan nduweni guna dhewe-dhewe, lengkungan ndhuwur kanggo nahan senar nalika ing tingkat tartemtu saka papan driji kang bentuke mlengkung supaya bisa digesek dhewe-dhewe (utawa bebarengan) lan dadi papan kanggo ngeterake getaran suwara saka senar tumuju awak piyul. Jembatan iki saweise dipasang uga isa diobahke kangggo nyetel [[suwara]] piyul.
 
Bageyan buntut piyul iku panggonan pucuk ngisor senar kang diselipke ing jerone patang bolongan. Asring uga ing senar E diwenehi penyetel tambahan kanggo nggampangake anggone nyetel, nanging kanggo senar liyane uga isa ditambahi penyetelan tambahan kaya senar E. Ana uga pemain piyul kang ora nambahi piranti penyetalan amarga nambahi bobote piyul lan ngowahi suwara kang diasilake deningdéning piyul.
 
==Busur Piyul==