Merkabah utawa merkavah (Ibrani מרכבה "kréta perang", saka akar konsonan r-k-b sing tegesé kanthi umum "numpaki") iku konsèp Alkitab sing dikutip ing Kitab Yéhèzkièl (1:4-26) sing ngrujuk marang kréta-makuthaning Allah, sawijining kendaraan. Kendaraan iki nduwé patang rodha sing disetir déning patang makluk utawa "chayot". Saben makluk iki nduwé patang swiwi lan patang rai: rainé manungsa, singa, bantèng lan rajawali.

Pamandhangan Yéhèzkièl ngenani "merkabah", déning Matthaeus Merian (1593-1650).

Uga delengen besut