Piagam Madinah (Basa Arab: صحیفة المدینه, shahifatul madinah) uga kakenal karo sebutan Konstitusi Madinah, ya iku sawijining dhokumèn sing disusun déning Muhammad, sing wujud sawijiné perjanjian formal antarané Muhammad karo kabèh suku-suku lan kaum-kaum wigati ing Yathrib (sing saiki jenengeMadinah) ing taun 622.[1][2] Dokumen mau kasusun nganti jelas kanggo tujuan utama ya iku mungkasani pertentangan sengit antarané Bani 'Aus lan Bani Khazraj ing Madinah. Kanggo iku dhokumèn mau netapake sejumlah hak-hak lan kuwajiban-kuwajiban kanggo kaum Muslim, kaum Yahudi, lan komunitas-komunitas pagan Madinah; saéngga ndadeake sadaya dadi siji kesatuan komunitas, sing ing basa arab mau ummah.

Cathetan sikil besut

  1. "Muhammad", Encyclopedia of Islam Online
  2. Watt. Muhammad at Medina and R. B. Serjeant "The Constitution of Medina." Islamic Quarterly 8 (1964) p.4.

Pranala njaba besut