Nangis minangka respon fisik akibat refleks utawa rasa sumaleng sawijining emosi sing dirasakaké dening pawongan.[1]

Bocah cilik sing lagi nangis

Ing sawetara kasus, nangis iku sawijining sinyal dikirim wong kanggo ngandhani manawa wong iku lagi sedhih utawa deprèsi.[1]

Nangis ora mung kedadeyan akibat kerusuhan emosional, ana telung jinis luh sing ditokaké dening manungsa.[1]

  1. Luh basal asalé saka kelenjar luh lan ancasé dadi pelumas supaya mripat sehat (proses lacrimation).
  2. Luh refleks asalé saka respon sing kedadeyan alami saka mripat nalika mripaté kelebon bahan-bahan saka njaba sing ora kena lumebu mripat, kaya ta bledug, sabun, nalika sampeyan ngethok lan ngiris brambang lan liya-liyané. Nangis kasebut nyebabaké reaksi rantai sing ngaktifaké bagean otak supaya kelenjar lacrimal ing ndhuwur mata ngetokaké luh ing kelopak mata kanggo ngeculaké bahan kasebut.
  3. Tangisan emosional mung kedadeyan ing manungsa lan asalé saka pemicu emosi sing padha karo gangguan emosional sing nyebabaké rasa surem amarga isin utawa nesu .

Ancasé nangis besut

Reaksi nangis ora gampang dibentuk utawa dipalsu amarga nalika nangis ana tangisan sing diasilaké dening wong ora ndeleng panémuné lan ora duwé daya kanggo nyerang utawa mbela. Banjur ngirim sinyal kanggo wong sing paling cedhak karo dhèwèké yen ana wong sing butuh pitulung, tenang, utawa ngancani.[1]

  1. Komunikasi karo manungsa liyané - saka sudut pandang evolusi manungsa, reaksi tangis yaiku kemampuan kanggo komunikasi karo wong liya sing cedhak karo dheweke lan nambah kemungkinan slamet.[1] Ing siji panalitèn nyritakaké yen tangis minangka pelengkap karo rasa sedhih. Wonten ing panalitèn iki, rong foto digunakaké, siji foto yaiku foto wong sing nangis lan foto liyané yaiku wong sing nangis nanging tangis dicopot nganggo teknik digital, wong sing ndeleng foto kasebut nyatakaké manawa foto kasebut katon sedhih, déné yen ana luh sing diilangi kanthi digital, wong-wong sing ndeleng akéh banget salah lan nyebut ekspresi wong sing difoto mbingungaké.
  2. Mekanisme kanggo ngeculaké stres emosional - teori liyané nyatakaké yen nangis yaiku mekanisme awak kanggo ngeculaké stres. Amarga tangis refleks lan tangis emosional duwe komposisi senyawa sing beda-beda, ing endi luh refleks ngemot banyu luwih akéh (H2O), nanging luh emosi ngemot protein ACTH luwih akéh sing ana gandhengané karo tingkat stres wong. Teori iki ujar yen tangis mbantu wong mbebasaké protein iki ing awaké, nanging riset babagan iki isih winates, ora jangkep lan ora bisa disimpulaké.

Frekuensi nangis besut

Adhedhasar panalitèn, wanita nangis 30 nganti 64 kali saben taun lan, déné wong nangis 6 nganti 17 kali saben taun.[2] Pria nangis antara loro nganti patang menit, déné wanita umume nem menit, ana tangisan wanita kanggo 65 persen kasus, nanging kanggo wong lanang 6 persen. anéh, nalika bocah lanang utawa wadon duwe frekuensi nangis sing padha.

Cathetan sikil besut