Sungkowo yaiku rasa nelangsa kang "luwih 'kuat' tinimbang kasusahan... tegese kahanan sedhih jangka panjang". Kajaba iku, "ing babagan sikap, sungkowo bisa diarani separo ing antarane rasa sedhih (nampa) lan kasusahan (ora nampa)".[1]

Sungkowo, digambar dening Vincent van Gogh, 1882

Ora krasa sedhih bakal nyebabake rasa wedi ing urip kita. Yen saya suwe ngadhohi ngrasa sedhih, manungsa bakalan tambah wedi. Nundha ekspresi pangrasa nyebabake energine tuwuh. Kasusahan umume minangka saka pengaruh kekerasan primitif sing ditrapake, ditondoi dening rasa wedi lan ngrusak awake dhewe, sing bisa dideleng nalika sedhih'.

Julia Kristeva nyaranake manawa: 'nyuda rasa sedhih, ora ngilangi sedhih, nanging bisa mandheg sawetara ... iku minangka salah sawijining fase psikologi sementara lan sing ora bisa diilangi'.

Rujukan besut

  1. Anna Wierzbicka, Emotions across Languages and Cultures (1999) p. 66