Tembung ing pawayangan
Tembung ing pawayangan iku sawatara tembung Basa Jawa sing kerep dianggo (istilah) sajeroning donya pawayangan lan utawa ing donya padhalangan. Tembung-tembung mau antarané:
- Ada-ada: kidungané dhalang arep nyritakake wayang.
- Antawacana: lagu cengkoké swara siji-sijiné wayang.
- Bala tengen: bangsa prajurit kang disandhing ing kelir sisih tengen.
- Bala kiwa: bangsa prajurit kang disandhing ing kelir sisih kiwa.
- Bléncong:diyan kanggo madhangi wayang.
- Bodholan: padha mangkate wadyabala.
- Cempala: kayu penthol kanggo ngepraki wayang.
- Gara-gara: wetuné Semar, Gareng, Petruk.
- Jejer: lagi madeg padha rembugan.
- Kecrèk, kepyak: prabot(wesi) sing ngetokaké swara crek-crek.
- Kelir: lawon putih kanggo nampani wayanganing wayang.
- Perang brubuh: perang amuk-amukan akèh pepati.
- Perang gagal: perang wadyabala durung ana pepati.
- Perang kembang: perangé buta karo satriya.
- Sabetan: patrapé dhalang nglakokaké wayang.
- Sulukan: ada-ada.
- Talu: uyon-uyon ngarepake wiwit jejer.
Uga delengen
besut
Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |