Abid inggih punika kata saking basa Arab ‘abada, kang gadhah arti nyembah, ngerendahke awak dewe, khidmat, lan tangat.[1] Abid punika berarti tiyang kang nyembah Allah utawi sesuatu kang dianggap sebagai Gusti Pangeran (berhala, patung, lan liyané) kaleh ngrendah, khidmat, lan maring Allah.[1] Abid empun disebutake wonten ing AlQuran kaliyan Allah, inggih punika: Lan kulo (Muhammad) boten pernah dados abid (penyembah) apa-apa kang sampeyan sembah. Lan sampeyan boten pernah pula daos abid (penyembah) Gusti kang kulo sembah, (Al Kafirun ayat 4-5).[1] Abid saged diartike juga sebagai tiyang kang selalu jagani amal apikipun piyambak.[2]

Teng agomo Islam, salah setunggale perbuatan nyembah Gusti punika diriake salat

Cathetan suku besut

  1. a b c Shadily, Hassan (1980).Ensiklopedia Indonesia.Jakarta:Ichtiar Baru van Hoeve. Hal 58
  2. Purwanto, Kalis ()Mengelola Hati.Yogyakarta:Penerbit Andi.Hal 104