Aljabar dhasar

Aljabar dhasar utawa èlemèntèr iku wangun fundamental lan dhasar saka aljabar, sing dipiwulangaké marang murid sing dianggep mung sethithik utawa ora duwé kawruh ngenani matematika ing tataran sing ora adoh saka aritmetika (étung-étngan). Yèn sajeroning aritmetika mung bilangan lan operasi aritmetika (kaya déné +, -, ×, ÷) sing tinemu, sajeroning aljabar kita uga migunakaké simbul (kaya x lan y, utawa a lan b) kanggo makili bilangan. Simbul kaya iki diarani variabel utawa peubah. Panggunaan simbul kaya iki migunani amarga:

• Agawé generalisasi persamaan lan pertidaksamaan aritmetika bisa dinyatakaké minangka hukum (kaya a + b = b + a tumrap kabèh a lan b), lan amarga iku minangka langkah sepisanan kanggo studi sistematis marang sipat-sipat sistem bilangan riil.
• Bisa tegesé bilangan sing ora diweruhi. Sajeroning kontèks sawijining masalah, variabel manawa makili sawijining aji sing durung diweruhi, nanging bisa tinemu liwat perumusan lan manipulasi persamaan matématika
• Bisa ngayahi panjelajahan sesambungan matématika antara besaran-besaran (umpamané, "yèn panjenengan ngadol x karcis, kauntunganmu ya iku 3x − 1000 rupiah").

Conto soal aljabar

Kateluné iku mau wujud untaian utama saka aljabar elemèntèr, sing kudu dibédakaké karo aljabar abstrak, sing wujud wewengkon studi sabanjuré.

Sajeroning aljabar èlemèntèr, sawijining "pernyataan matematika" bisa dumadi saka bilangan, variabel, lan operasi aritmetika. Bab iki racaké ditulis nganggo 'pangkat sing luwih dhuwur' didèlèh ing sisih kiwa; contoné:

$x+3\,$

$y^{2}+2x-3\,$

$z^{7}+a(b+x^{3})+42/y-\pi .\,$

Sajeroning aljabar ing tataran sabanjuré, sawijining pernyataan uga bisa duwé fungsi èlemèntèr.