Chow mein ( /ˈ ˈmn/ lan /ˈ ˈmn/, simplified Chinese ) mie goreng China karo jangan lan kadang daging utawa tahu; jeneng iki minangka romanisasi saka Taishan chāu-mèn . Panganan iki misuwur ing saindenging diaspora Tionghoa lan ditampilake ing menu paling akeh restoran Cina ing luar negeri. [1] Utamane misuwur ing India, [2] Nepal, [3] Inggris, [4] lan AS. [5]

Chow mein
A plate of chow mein
AjanganMain course
Panggonan asalChina
Tlatah utawa prajaGuangdong
Hawa ajanganHot
Woworan pokokNoodles, soy sauce, vegetables
VariasiChicken, pork, beef, shrimp, tofu
Buku masakan: Chow mein  Médhia: Chow mein
Chow mein

Etimologi

besut

Tembung chow mein tegese 'mie goreng', uga bebas diterjemahake menyang "mie goreng" ing basa Inggris, chow tegese 'goreng-goreng' (utawa "tumis") lan mein tegese 'mie'. Pronunciation CHOW mein iku sawijining adaptasi Inggris saka Toishanese pronunciation Chau-wong. [butuh sitiran] Dialek Toishan dituturake dening para migran menyang Amerika Utara saka Toishan .

Rujukan

besut
  1. Cho, Lily (2010). Eating Chinese. University of Toronto Press. kc. 51. ISBN 9781442659995.
  2. Ahuja, Aashna (2015-11-27). "Indian Chinese Cuisine: India's Love Affair with Chinese Food". NDTV. Diarsip saka sing asli ing 2016-01-03. Dibukak ing 2016-02-03.
  3. Bindloss, Joseph (2010). Nepal: Country Guide Series, Lonely Planet guidebooks. Lonely Planet. kc. 65. ISBN 9781742203614.
  4. Mason, Laura (2004). Food Culture in Great Britain. Greenwood Publishing Group. kc. 163. ISBN 9780313327988.
  5. Aggarwal, Uma (2013). America's Favorite Recipes. iUniverse. kc. 199. ISBN 9781475977868.