Hartojo Andangdjaya

Hartojo Andangdjaya (uga kawastanan: Hartoyo Andangjaya) ya iku sawijining budayawan saka Sala. Dhèwèké lair ing Sala, surya kaping 4 Juli 1930, séda ing Sala 1991. Lulus saka PGSLP, naté ngajar ing SMP lan SMA wewengkon Sala (1953-1956), Simpangempat, Sumatra Kulon, 1957-1962, guru STN ing Kartasura, redaktur ariwarti Dwiwarna, Si Kuncung, Relung Pustaka, lan Madyantara. Dhèwèké minangka panapak asta utama manifès kabudayan.

Karya-karyane

Ana ing taun 1962 dhèwèké entuk bebungah kaping telu kalawarti sastra kanggo ésainé kanthi sesirah “Pola-pola Pantun dalam persajakan Modern”; ésai iki banjur kapacak sajroning buku kang asesirah, “Sejumlah masalah sastra”, besutan Satyagraha Hoérip (1982). Karyané ya iku : Simponi Puisi (Antologi puisi, 1954, bareng karo D.S. Moeljanto), Maniféstasi (Antologi puisi, 1963, bareng Goenawan Mohammad lan liya-liyane), Buku Puisi (Kumpulan puisi, 1973), Tukang Kebun (pentalan Kumpulan puisi, 1976, karyané Rabindranath Tagore), Kubur terhormat bagi pelaut (tkp, 1977, anggitan Slauerhoff), Rahasia Hati (Pertalan novel, 1978, anggitan Natsume Soseki), Musyawarah Burung (Pertalan Kumpulan puisi, 1983, karyané Faridu’d-Din Attar), Puisi Arab Modern (Petalan Kumpulan puisi, 1984), Kasidah Cinta (Pertalan Kumpulan puisi, karyané Jalaluddin Rumi), Dari Sunyi ke Sunyi (kumpulan essai, 1991, entuk bebungah Yayasan Buku Utama Departemen P dan K, 1993; kumpulan éssai iki kabesut déning Goénawan Mohamad). Dhèwèké uga wis mbasakaké The Prophet karyané Kahlil Gibran, ananging ora kapacak.