Hassan Pirnia ( Pèrsi: حسن پیرنیا 1872-1935), ana penting Iranian politisi abad kaping-20 Iran . Dhèwèké njabat sajroning rong puluh papat jabatan nalika karier pulitik, sing kaping papat minangka Perdhana Mentri Iran . Dheweke uga sejarawan, bebarengan karo Society for the Heritage of Iran .

Hassan Pirnia
Prime Minister of Iran 13th
Linggih
14 March 1915 – 1 May 1915
RatuAhmad Shah Qajar
Kang sadurungéMostowfi ol-Mamalek
Kang sawiséAbdol Majid Mirza
Linggih
3 July 1920 – 27 October 1920
RatuAhmad Shah Qajar
Kang sadurungéVossug ed Dowleh
Kang sawiséFathollah Khan Akbar
Linggih
21 January 1922 – 22 June 1922
RatuAhmad Shah Qajar
Kang sadurungéAhmad Qavam
Kang sawiséAhmad Qavam
Linggih
15 June 1923 – 26 October 1923
RatuAhmad Shah Qajar
Kang sadurungéMostowfi ol-Mamalek
Kang sawiséRēzā Pahlavi
Rerincèn dhiri
Lair1871
Nain, Persia
Pati20 Novèmber 1935(1935-11-20) (umur 64)
Tehran, Persia
Parté pulitikModerate Socialists Party[1]
BapaMirza Nasrullah Khan

Karir besut

Hassan dadi Menteri Iran ing Pengadilan Ruslan sadurunge bali menyang Iran, ing ngendi dheweke ngadegake Sekolah Ilmu Ilmu Teheran taun 1899. Sasampunipun bapakipun séda, piyambakipun minangka pamimpin Moshir al Dowleh, minangka peranan penting kanggé nyusun Konstitusi Persia taun 1906 . Hassan diwenehi Grand Cross Kehormatan Ordo St Michael lan St George dening mahkota Inggris ing taun 1907. Ing taun 1907 nganti 1908, Pirnia dadi Menteri Luar Negeri, nalika wektu iku dheweke ngumumaké Entente Anglo-Ruslann , sing bakal nurunake Iran dadi zona kekaisaran, kaya batal lan ora sah. Dheweke banjur dadi Menteri Kehakiman sadurunge dadi Perdhana Mentri kaping pisanan ing taun 1915. Panjenenganipun badhe nganggep jabatan punika ing taun 1920, lan taun 1922 lan 1923. Salah satunggaling tindakan utama Pirnia nalika wekdalipun minangka Perdhana Mentri nyegah piyambakipun nyegah Persetujuan Anglo-Persia saking 1919.

Rujukan besut

  1. Katouzian, Homa (2006). State and Society in Iran: The Eclipse of the Qajars and the Emergence of the Pahlavis. Library of modern Middle East studies. Vol. 28. I.B.Tauris. kc. 61. ISBN 1845112725. In January 1913, the Regent appoints Ala al-Saltaneh, and he forms a mixed cabinet which includes Vosuq al-Dawleh, a right-wing Democrat; Mostawfi al- Mamalek, a centrist Democrat; Mostashar al-Dowleh, a left wing Democrat; and the brothers Moshir al-Dawleh and Mo'tamen al-Molk who are popular Moderates.
  • Ghani, Cyrus, Iran and the Rise of Reza Shah: From Qajar Collapse to Pahlavi Power (I.B. Tauris: London, 2000). ISBN 1-86064-629-8
  • Jane Lewisohn, Flowers of Persian Song and Music: Davud Pirniā and the Genesis of the Golhā Programs, Journal of Persianate Studies, Vol. 1, No. 1, pp. 79–101 (2008)
  • Marashi, Afshin, Nationalizing Iran: culture, power, and the state, 1870-1940 (University of Washington Press, 2008). ISBN 0295988207
  • Moazami, Behrooz State, Religion, and Revolution in Iran, 1796 to the Present p. 41 (Palgrave Macmillan, 2013) ISBN 9781137325853
Kalungguhan pulitik
Kang sadurungé
Mostowfi ol-Mamalek
Prime Minister of Iran
1915
Kang sawisé
Abdol Majid Mirza
Kang sadurungé
Vossug ed Dowleh
Prime Minister of Iran
1920
Kang sawisé
Fathollah Khan Akbar
Kang sadurungé
Ahmad Qavam
Prime Minister of Iran
1922
Kang sawisé
Ahmad Qavam
Kang sadurungé
Mostowfi ol-Mamalek
Prime Minister of Iran
1923
Kang sawisé
Reza Khan