Historiografi Indonésia: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Tanpa ringkesan besutan
Larik 15:
Hitoriografi kolonial ya iku panulisan sejarah indonesia sajrone masa penjajahan Walanda. Fokus utamane ya iku kuripan warga Walanda neng indonesia, sifat baku saka historiografi kolonial ya iku eropa-sentris utawa Walanda-sentris. sarehdene utamane ya iku kepentingan Walanda akeh panulisan babagan mungsuhan rakyat indonesia adhep Walanda nduwe mungsuh karo keyekten sabenere. conthone mungsuhan pangeran diponegoro. saka sudut panulisan sejarah nasional pangeran diponegoro ya iku pahlawan, ning saka sudut panulisan sejarah kolonial pangeran diponegoro dianggep dadi pemberontak.
 
=== c. Historiografi nasional ===
=== c. Historiografi nasional === Penulisn historiografi nasional dianyak ket masa kemerdekaan. Muhammad Yamin ya iku sawong tokoh sing ngeraekne babagan butuhe sejarah sing duwe cita-cita lan tujuan indonesia-sentris sing dadi ciri khas historiografi nasional. Muhammad Yamin dhewe nulis gajah mada, diponegoro lan 6000 taun sang abang putih. jero historiografi nasional, panulisan diarahake nang kepentingan bangsa indonesia, kajaba kuwi nginformasikaken babagan tokoh-tokoh obahan lan pahlawan pejuang kemerdekan dadi kanggonan sentral dadi bakal inspirasi. Umume historionasional nduweni pira-pira acuan: • Sejarah macem-macem suku bangsa neng indonesia. • nggunakne macem-macem sumber sing ana, becik sumber tulisan, lisan, arepa benda. • Objek pangluru kanthi titi duwe fokus nang pira-pira aspek kuripan kaya ekonomi, politik, sosial, lan budaya. nang masa iki laira karya-karya sing bisa neng kelompokan kejero hitoriografi nasional, conthone ya iku: • Biografi para pahlawan, kaya teuku umar, imam bonjol, lan dipenogoro. • Sejarah mungsuhan adhep para penjajah, kaya perang padri, lan perang diponegoro. • Biografi tokoh-tokoh obahan nasional, kaya sutomo, kartini, adul rivai, lan wahid hasyim.