Peru: Béda antara owahan

Peru ngumumaké kamardikané saka Spanyol ing tanggal [[28 Juli]] [[1821]] amarga anané aliansi antara tentara [[Argentina]] [[José de San Martín]], lan tentara Neogranadine [[Simon Bolivar]]. Présidhèn kapilih pisanan, nanging, ora kuwasa nganti taun [[1827]]. Saka [[1836]] nganti [[1839]] Peru lan [[Bolivia]] dadi siji jroningsajeroning [[Konfederasi Peru-Bolivia]], dibubaraké sawisé konflik mawa sanjata karo [[Chili]] lan [[Argentina]]. Antara taun-taun iki, kahanan isih durung aman, lan tentara minangka kakuatan pulitik wigati.

Antara taun 1879 lan 1883, Peru lan Bolivia nggawé aliansi manèh lan perang nglawan [[Chili]] jroningsajeroning [[Perang Pasifik]]. Sawisé perang rampung (kanthi kèlangan propinsi [[Tarapaca]]), kastabilan pulitik bisa digayuh, ing wiwitan taun [[1900-an]]; nganti tekané mangsa kadiktatoran [[Augusto Leguia]].

Ekonomi Peru wis ana paningkatan orientasi pasar, kanthi rampungé [[privatisasi]] wiwit taun 1990; jaroning industri [[pertambangan]], [[listrik]] lan [[telekomunikasi]]. Amarga anané investasi manca kang kuwat lan kerja sama antara pamaréntahan [[Alberto Fujimori]], [[IMF]] lan [[Bank Donya]], ''pertumbuhan'' kuwat kagayuh ing antara taun 1994-1997 lan [[inflasi]] bisa kakendhali. Ing taun 1998 lan 1999, akibat [[El Niño]] ana ing babagan [[pertanian]], [[krisis finansial Asia]], lan kahanan ora stabil ing pasar [[Brasil]] ngurangi ''pertumbuhan'' mau. Peru kasil ngatur negosiasi kanggo Fasilitas Dana Tambahan karo IMF ing sasi Juni 1999, senadyan kudu bolak-balik negosiasi sasarané. Tekanan jroningsajeroning gunggungé ''pengeluaran'' (blanja)tansaya nambah ing Pemilihan taun [[2000]].