Poerbatjaraka: Béda antara owahan

Poerbatjaraka, sing kagungan jeneng cilik Lesya, uga didhidhik ing kalangan karaton. Panjenengane sekolah ing [[HIS]] (Hollandsch-Indische School) sing suwéné 7 taun. Ing kéné Lesya sinau [[basa Melayu]], [[basa Landa]] lan kawruh dhasar liyané. Amerga panjenenganepanjenengané bisa basa Landa, Lesya bisa celathu karo bala wadya Walanda sing ana ing Sala. Para bala Landa iki katon yèn seneng ngobrol karo bocah sing pinter iki.

Lesya dhemen maca. Ing yuswa timur panjenenganepanjenengané wis bisa maca layang-layang klasik Jawa, pira-pira ing antarané awujud naskah [[manuskrip]] sing bisa tinemu ing [[perpustakaan]] bapane. Pasrawungan pisanan karo sastra Jawa Kuna kadadéan nalika panjenengané nemu buku karangan ahli [[Indologi]] kawentar, Prof. Dr. [[Hendrik Kern]].

Buku iki sajatiné hadhiyah sawijining priyayi Walanda ing ingkang sinuwun Sunan Pakubuwana X. Anging panjenenganepanjenengané kurang ngerteni isi buku iki dadi diparingake pak Purbadipura. Mbokmenawa karsane supaya dijlentrehake. Banjur buku iki diwaca déning Lesya lan panjenenganepanjenengané dadi seneng banget.

Para abdi dalem karaton sing seneng sastra Jawa kala iku kerep nganakake panemonan diskusi bedhah sastra. Lesya sing isih timur seneng mèlu panemonan iki. Amerga wis rumangsa ngerti akèh, panjenenganepanjenengané tau nantang sawijining abdi dalem sepuh. Tibake iki buntute dawa lan Lesya ora kerasan manèh.

Amerga panjenenganepanjenengané rumangsa luwih cocog karo ''pendekatan ilmiah '' sing kerep diwaca saka buku-buku Landa, banjur panjenenganepanjenengané nulis laying marang [[Residhen]] [[Surakarta]] kala iku. Sang residhen sing wis tau krungu kapinterane Lesya banjur ngirim Lesya menyang [[Batavia]]/[[Jakarta]] ing [[taun]] 1910. Ing kana Lesya dikon nyambut gawé ing Dinas Purbakala ing [[Museum Gajah]].

Kala iku iki Lesya diparingi asma Poerbatjaraka. Asma iki katata saka gelar purba kaya asma bapane lan tembung caraka, saka aksara [[Hanacaraka]] sing uga nduwé teges [[duta]] utawa utusan. Gelar priyayi [[Radèn Ngabehi]], sing luwih ngisor tinimbang gelar [[Radèn Tumenggung]] kagungan bapane uga diparingake. Banjur gelar mulya [[Radèn Mas]], panjenenganepanjenengané olèh pirang taun manèh nalika rabi karo sawijining wanita ningrat sing kagungan gelar [[Radèn Ayu]].

Ing [[musiyum]], Poerbatjaraka dianggep pinter lan kerep dijaluki tulung déning para nimpuna. Ing kéné panjenenganepanjenengané uga nerusaké pasinaonane ing [[sastra Jawa Kuna]] lan miwiti sinau [[basa Sansekreta]].