Kadipatèn Mangkunagaran: Béda antara owahan

Sapa baé sing jumeneng Nata (Sunan) wis keéna katamtokaké ing batiné panggalihé mungsuhan karo kabèh sing padha rumangsa uga ndarbèni wenang kapilih gumanti jumeneng Nata. Bisa uga kagawa saka Kompeni olèhé njumenengaké Nata ing taun 1704, iku njalari saya gedhéné dredah lan kemèrèn ing antarané para sing padha rumangsa nduwé wewenang jumeneng Nata.

 

 

Kalebu ing golonganing mungsuh-mungsuhé Ingkang Sinuhun Pakubuwana II sing isih jumeneng pribadi ing Nagari Mataram sarta durung kapecah-pecah ana loro, ya iku rakadalem dhéwé Sang Pangéran Mangkubumi lan Radèn Mas Said, putra tetilarané Kangjeng Pangéran Arya Mangkunagara, sing kacaritaké kaluputan banjur dibuwang menyang Ceylon déning Kompeni. Pangéran Mangkunagara iku ya rakadalem Ingkang Sinuhun Pakubuwana II dhéwé.

Ing serat prajanjiyan kasebut ing ngarep sing wosing surasané mratélakaké yèn Kangjeng Gusti Mangkunagara wis pethal saka Ingkang Sinuhun, banjur memitran karo Kompeni, ana surasané manèh sing ngangkah raketé sing jumeneng dalah kabèh putrané karo Kompeni murih bisané Kompeni olèh pambiyantu ing sawanci-wanci ana perluné apa déné tambahan pranatan bab wewenang ganti-gumantié sing jumeneng ing Praja Mangkunagaran, sing arep kalampahan watawis rong taun manèh.

 

 

Bareng ruweding kahanan ing Ngayogyakarta, wis kalakon bisa katata apik, sang Pangéran Adipati Anom ing Ngayogyakarta sing uga jejuluk Mangkunagara (putrané Kangjeng Sultan Hamengkubuwana I) gumanti kajumenengaké Sultan Hamengkubuwana II ([[2 April]] [[1792]]). Déné Pangéran Mangkubumi putra sing sepuh miyos saka garwa padmi kajumenengaké Pangéran Adipati Anom.