Basa Ivri: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
Tanpa ringkesan besutan |
→Sajarah cekak: ganti isi, replaced: sawijining → siji (4) |
||
Larik 39:
Intisarining [[Tanakh]] (Alkitab Ibrani תנ"ך) iku tinulis ing basa Ibrani Klasik, lan akèh kang dhapuré ditilasaké nganti saiki iku mligi dhialèk Ibrani Alkitab kang naté tumuwuh sakiwa-tengené [[abad kaping 6 SM]], nyedhaki [[Pangguwangan Babilonia]]. Amerga iki basa Ibrani wiwit mbiyèn diarani ''Leshôn Ha-Kôdesh'' (לשון הקודש), "Basa Kudus", déning wong-wong Yahudi.
Mayoritas para nimpuna basa sarujuk yèn sawisé [[abad kaping 6 SM]], nalika [[Kakaisaran Neo-Babilonia]] mbedhah [[Yerusalem]] lan ngguwang kang ndunungi menyang Babilon lan Sirus Agung, utawa Maharaja Pèrsi maringi idin pareng mulih, basa Ibrani Alkitab kang katulis ing Alkitab ing panggunan sadina-dina diganti déning dhialèk-dhialèk anyar Ibrani lan
Basa Ibrani salawasé 2.000 taunan dadi basa tinulis waé kang digunakaké déning komunitas Yahudi sadonya nganti dicoba digunakaké dadi basa lésan manèh ing pungkasan [[abad kaping 19]] ing Palèstina déning pangudiné [[Eliezer Ben-Yehuda]],
Basa Ibrani banjur digunakaké manèh lan ditambah-tambahi tetembungan saka basa-basa Éropah, mligi basa Rusia, [[basa Jerman]], lan [[basa Prancis]]. Saliyané iku mligi Ben-Yehuda uga nambah-nambahi tetembungan saka [[basa Arab]] kang isih kerabat. Sawisé iku basa Ibrani dadi basa resmi ing Laladan Mandat Britania Palestina ing taun 1921 karo [[basa Arab]] lan [[basa Inggris]]. Banjur ing taun 1948 nalika nagara [[Israèl]] diproklamasèkaké, basa Ibrani dadi basa resmi Nagara Israèl.
|