Lungguh: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
Tanpa ringkesan besutan |
Tanpa ringkesan besutan |
||
Larik 19:
Bekel ora ngolah lungguhe dewe ananging masrahake kepada narakarya. Umpama bekele nganggo sistem maron, hasil lungguhe 2/5 ditampa dening narakarya, 2/5 ditampa dening apanagehouder (pajeg), lan 1/5 ditampa dening bekel. Setaun pandum hasil pindo, yaiku pas grebeg Mulud lan Grebeg Syawal.<ref>J. F. G. Brumund, “Het Landbezit op Java”, ''Tijdschrift voor Nederlandsch Indie'', 1859, I, hlm. 48 </ref>
Lungguh uga bisa disewakake pada tuwan-tuwan Eropa lan wong Cina kanggo gawe perkebunan (Walanda: ''onderneming'' utawa ''cultuur''. Akeh ''apanagehouder'' kang nyewakake lungguh amarga bekti (Inggris: ''hommage'') lan pajege luwih gede. Para tuwan Eropa iki diarani bekel putih. Ing hukum adat Angger Sedasa kang kababar 1818, lungguh kena disewakake maksimal 6 taun.<ref>''Angger Sedasa'', prakara kaping 2</ref> Ing 1823 lungguh mung bisa disewa maksimal 3 taun dening tuwan-tuwan Eropa.<ref>''Staatsblad van Nederlandsch Indie'' 1823 no. 17</ref> Jangka suwene nyewakake lungguh tambah nganti 20 taun ing 1857.[[Lungguh#%20ftn5|[5]]] Kabeh narakarya kang ana ing lungguh kena kerja wajib (Walanda: ''cultuurdienst'') ing perkebunan saka nandur nganti ngangkut hasil perkebunan. Perkebunan tuwan-tuwan Eropa ing lungguh iki dianggep[[Lungguh#%20ftn6|[6]]]
= Lungguh Kabusak =
= Rujukan =
|