Panganan tani
Panganan petani minangka panganan khusus kanggo budaya tartamtu, digawe saka bahan sing bisa diakses lan murah, lan biasane disiapake lan dienggo supaya bisa dadi luwih gampang kepenak. Dheweke asring dadi bagean pinunjul saka diet wong sing mlarat, utawa duwe penghasilan sing luwih murah dibandhingake rata-rata kanggo masarakat utawa negara kasebut.
Panganan petani wis diterangake minangka kang diet saka makmur, sing, tenant utawa petani mlarat lan sing buruh farm, [1] lan extension, wong awis-miskin liyane. Padha bisa nggunakake úa, kayata jeroan lan kurang-tender ngethok daging, kang ora marketable minangka potong awis . Resep khas asring kalebu panganan sajian sing enak, ing endi potongan daging lan macem-macem sayuran dipangan ing duduh kaldu gurih, kanthi roti utawa panganan pokok liyane. Sosis uga gampang digunakake kanggo macem-macem bahan sing kasedhiya, lan awake dhewe biasane ngemot gandum lan biji-bijian.
Panganan petani asring nyakup persiyapan trampil dening juru masak sing pinter nggunakake inventiveness lan katrampilan sing diwarisake saka generasi sadurunge. Piring kasebut asring dihargai minangka panganan etnik dening budaya liya lan keturunan budaya asli sing isih pengin panganan tradisional kasebut.
[ <span title="This claim needs references to reliable sources. (June 2018)">perlu rujukan</span> ]
Referensi
besut- ↑ Albala, Ken (2002). Eating Right in the Renaissance. University of California Press. kc. 190. ISBN 0520927281.