Wikipédia

Ruth Bader Ginsburg

Ruth Bader Ginsburg (lair Joan Ruth Bader; 15 Maret 1933 - 2020)[1] ya iku sawijining pokrul lan juru ukum saka Amérikah Sarékat. Dhèwèké saiki ngayahi wajib minangka Hakim Agung ing Mahkamah Agung Amérikah Sarékat. Ginsburg diangkat déning Présidhèn Bill Clinton lan ngucap sumpah jabatan ing tanggal 10 Agustus 1993. Dhèwèké minangka hakim agung wanodya kaping loro (sawisé Sandra Day O'Connor) saka patang hakim agung wanodya sajroning sajarah AS (bebarengan karo Sonia Sotomayor lan Elena Kagan, kang padha-padha isih ngayahi wajib). Sawisé O'Connor pansiyun lan Sotomayor gabung pangadilan, nuli ora ana hakim agung wanodya ing Mahkamah Agung AS kajaba namung Ginsburg. Sasuwéné iku, Ginsburg kondhang awit panemuné kang kerep gèsèh karo hakim agung liyané. Banjur dhèwèké misuwur ing kalangané pangemat ukum lan sajroning budaya populèr awit pandengané kang liberal.

Ruth Bader Ginsburg
Associate Justice of the Supreme Court
of the United States
Wiwit linggih
August 10, 1993
DitanggenahBill Clinton
Kang sadurungéByron White
Judge of the United States Court of Appeals for the District of Columbia Circuit
Linggih
June 30, 1980 – August 9, 1993
DitanggenahJimmy Carter
Kang sadurungéHarold Leventhal
Kang sawiséDavid Tatel
Rerincèn dhiri
LairJoan Ruth Bader
(1933-03-15) Maret 15, 1933 (umur 91)
Brooklyn, New York City, U.S.
SisihanMartin Ginsburg (o. 1954; died 2010)
Anak
WiyataCornell University (BA)
Harvard University (attended)
Columbia University (JD)
Tandha tangan

Babad urip lan pawiyatan

besut

Ginsburg lair ing Brooklyn, New York, Amérikah Sarékat. Mbakyuné tinggal donya nalika dhèwèké isih bayi lan ibuné uga séda ora let suwé sadurungé Ginsburg lulus Pawiyatan Madya Inggil. Dhèwèké ngrampungaké S1 ing Universitas Cornell, nuli nutugaké sekolah ukum ing Universitas Harvard. Banjur Ginsburg ditransfer menyang Sekolah Ukum Columbia lan dhèwèké antuk rangking siji ing kelasé. Dhèwèké banjur nyemplung ing jagat wiyata utawa akdhemisi lan dadi profésor ing Sekolah Ukum Rutgers lan Sekolah Ukum Columbia, nuli mulang prosedhur sipil.

Karir

besut

Sajegé urip, Ginsburg ngentèkaké sapérangan gedhé karir ukumé minangka pokrul amrih kasajajaraning gènder lan hak-hak wanodya, nuli ngasilaké sawenèh kamenangan ing Mahkamah Agung. Dhèwèké uga ngadvokasi minangka pokrul suka-lila kanggo American Civil Liberties Union, ngayahi wajib minangka anggota dhéwan dhirèksi lan minangka salah sawijining juru nasékat umum ing taun 1970-an. Nalika 1980, Présidhèn Jimmy Carter ngangkat dhèwèké ing Pangadilan Bandhing AS ing Dhistrik Columbia, sabanjuré dhèwèké diangkat ing Mahkamah Agung. Ginsburg wis nampa kawigatèn sajroning budaya populèr Amérikah jalaran dhèwèké nduwèni panemu kang liberal lan kendel. Uga dhèwèké nduwèni watak kang ora gampang mundur anggoné awèh argumèn, mula dhèwèké jejuluk "The Notorious R.B.G." kang adhedhasar saka rapper kondhang aran "The Notorious B.I.G.".[2]

Mengku jabatan ing Mahkamah Agung

besut

Nominasi lan konfirmasi

besut

Ing tanggal 14 Juni 1993, Présidhèn Bill Clinton ndhapuk Ginsburg minangka Hakim Mahkamah Agung kanggo nyulihi kalungguhané Hakim Byron White kang wus pansiyun. Nalika iku Ginsburg ketaman dhawuh saka Jeksa Agung AS Janet Reno[3] lan kausulaké déning Orrin Hatch sawijining Sénator Républiken asal Utah.[4] Nalika pancalonané, Ginsburg dipandeng minangka Hakim kang modhérat. Clinton kawedharaké péngin ngundhakaké pagawé ing kalungguhan MA supaya luwih manéka warna. Kalawan kaya mangkono iku, Ginsburg dadi hakim Yahudi kang sepisanan sakawit Hakim Abe Fortas mundur ing taun 1969. Ginsburg minangka hakim wanodya kaping loro sajroning sajarah AS, lan minangka hakim Yahudi kang sepisanan.[5][6][7] Dhèwèké nuli dadi hakim Yahudi kang mengku jabatan paling dawa sajroning sajarah AS.

Sasuwéné kaseksèné ing adhepané Komité Hakim Sénat Amérikah Sarékat minangka salah sawijiing pérangané sési kanggo ngrungokaké panemu, dhèwèké nulak kanggo mangsuli pitakon babagan pandengané marang konstitusionalitas saka manéka warna prakara kaya ta ukum pidana mati. Jalaran isu iku mau bakalé diadhepi nalikané tembé tinemahan ing pangadilan.[8]

Ananging Ginsburg panggah mangsuli pitakon babagan sawenèh isu kang nduwèni potènsi bakal kontrovérsial, kaya ta dhèwèké medharaké pangandelé marang hak privasi minangka hak konstitusional. Saliyané iku dhèwèké uga mratélakaké filosofi lan pamikiran yudhisial pribadiné babagan kasajajaran gènder.[9] Ginsburg uga blaka anggoné rerembugan babagan pandengané iku mau.[8] Ing tanggal 3 Agustus 1993, Sénat Amérikah Sarékat netepaké dhèwèké kanthi 96 swara bandhing 3 swara lawan.[10] Banjur dhèwèké nampa kapinijèné ing 5 Agustus 1993, lan dhèwèké ngucap sumpah jabatan ing 10 Agustus 1993.[11]

Yurisprudhènsi ing Mahkamah Agung

besut

Ginsburg nggambaraké dhèwèké nalika ing pangadilan minangka sawijining peparekan ajudhikasi kang prayitna.[12] Ahli ukum Cass Sunstein wis mratélakaké manawa wataké Ginsburg ya iku "wong kang minimalis rasional", sawijining ahli ukum kang marsudi kanggo mangun asas kaprayitnan marang présedhèn lan ora mung nyengkuyung konstitusi amrih nggayuh pangajap pribadiné.

Pansiyuné Hakim Sandra Day O'Connor ing taun 2006, nuli ora ana hakim agung wanodya ing Mahkamah Agung AS kajaba namung Ginsburg[13], ya iku sadurungé Sonia Sotomayor piniji minangka hakim agung ing taun 2009. Linda Greenhouse saka The New York Times medharaké manawa mangsa ayahan taun 2006-2007 iku minangka "wanci kanggo Hakim Agung Ruth Bader Ginsburg merkolèhaké swara banjur dipigunakaké".[12] Wanci ayahan iki uga minangka pratandha manawa kanggo sapisanan sajroning sajarah, Ginsburg makaping-kaping medharaké prabédan panemu kalawan mitra padha-padha hakim agungé, mangkono iku minangka sawijining rerigen kang dipigunakaké kanggo mratandhani pasulayan kang luwih kerep kalawan mayoritas.[12]

Kanthi pansiyuné Hakim John Paul Stevens, banjur Ginsburg dadi anggota sénior kang kawastanan minangka "sewiwi liberal" mahkamah.[14][15][16] Nalika para hakim pecah swara kalawan 5 swara tetandhingan 4 swara, ya iku gèsèhan idhéologis lan para hakim liberal manggon sajroning swara minoritas, banjur Ginsburg kerep migunakaké wewenangé kanggo medharaké panemu kang béda (dissenting opinion) jalaran kalungguhané minangka kang luwih sénior.[17] Ginsburg uga wis nyengkuyung para pamrotès liberal kang ngucap "lumantar sak swara" lan manawa sabisané uga nekakaké peparekan kang bisa disarujuki déning sakabèhané hakim kang nduwèni panemu béda-béda.[14][15]

Rujukan

besut
  1. ↑ Ginsburg, Ruth Bader,; Williams, Wendy (Writer on law),. My own words (édhisi ka-First Simon & Schuster hardcover edition). New York, NY. ISBN 978-1-5011-4524-7. OCLC 946693458. {{cite book}}: |edition= has extra text (pitulung)CS1 maint: extra punctuation (link) CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  2. ↑ Kelley, Lauren; Kelley, Lauren (2015-10-27). "How Ruth Bader Ginsburg Became the 'Notorious RBG'". Rolling Stone (ing basa Inggris Amérika Sarékat). Dibukak ing 2020-01-06.
  3. ↑ Toobin, Jeffrey. (2007). The nine : inside the secret world of the Supreme Court (édhisi ka-1st ed). New York: Doubleday. ISBN 978-0-385-51640-2. OCLC 128238167. {{cite book}}: |edition= has extra text (pitulung)
  4. ↑ Hatch, Orrin, 1934- (2002). Square peg : confessions of a citizen senator. New York: Basic Books. ISBN 0-465-02867-5. OCLC 50769150.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  5. ↑ "Clinton Picks Moderate Judge Ruth Ginsburg for High Court : Judiciary: President calls the former women's rights activist a healer and consensus builder. Her nomination is expected to win easy Senate approval". Los Angeles Times (ing basa Inggris Amérika Sarékat). 1993-06-15. Dibukak ing 2020-01-11.
  6. ↑ "The 'Jewish Seat' On The Supreme Court". NPR.org (ing basa Inggris). Dibukak ing 2020-01-11.
  7. ↑ Pomante, Michael J., II, 1982-. Historical dictionary of the Barack Obama administration (édhisi ka-Second edition). Lanham. ISBN 978-1-5381-1151-2. OCLC 1010505212. {{cite book}}: |edition= has extra text (pitulung)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  8. ↑ a b Lewis, Neil A. (1993-07-23). "The Supreme Court; Ginsburg Deflects Pressure to Talk on Death Penalty". The New York Times (ing basa Inggris Amérika Sarékat). ISSN 0362-4331. Dibukak ing 2020-01-11.
  9. ↑ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 2018-07-15. Diarsip saka sing asli (PDF) ing 2018-07-15. Dibukak ing 2020-01-11.
  10. ↑ "Ginsburg, Ruth Bader". www.fjc.gov. Dibukak ing 2020-01-11.
  11. ↑ "Justices 1789 to Present". www.supremecourt.gov. Diarsip saka sing asli ing 2010-04-29. Dibukak ing 2020-01-11.
  12. ↑ a b c Greenhouse, Linda (2007-05-31). "In dissent, Ginsburg finds her voice at Supreme Court". The New York Times (ing basa Inggris Amérika Sarékat). ISSN 0362-4331. Dibukak ing 2020-01-11.
  13. ↑ News, A. B. C. "Ginsburg: Court needs another woman". ABC News (ing basa Inggris). Dibukak ing 2020-01-11. {{cite web}}: |last= has generic name (pitulung)
  14. ↑ a b Toobin, Jeffrey (2013-03-11). "How Ruth Bader Ginsburg Has Moved the Supreme Court" (ing basa Inggris). ISSN 0028-792X. Dibukak ing 2020-01-11.
  15. ↑ a b Bravin, Jess (2014-05-02). "For Now, Justice Ginsburg's 'Pathmarking' Doesn't Include Retirement". Wall Street Journal (ing basa Inggris Amérika Sarékat). ISSN 0099-9660. Dibukak ing 2020-01-11.
  16. ↑ "Exclusive: Supreme Court's Ginsburg vows to resist pressure to retire". Reuters (ing basa Inggris). 2013-07-04. Dibukak ing 2020-01-11.
  17. ↑ Stern, Mark Joseph (2018-04-18). "Ruth Bader Ginsburg Just Assigned a Majority Opinion for the First Time Ever". Slate Magazine (ing basa Inggris). Dibukak ing 2020-01-11.
Dijupuk saka "https://jv.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruth_Bader_Ginsburg&oldid=1669257"