Hosea
(Kaelih saka Kitab Hosea)
Hosea sing tegesé kaslamatan, iku nabi sing muncul sawisé Nabi Amos. Dhèwèké asalé saka karaton lor: Israèl.
Hosea kutbah marang wong-wong Israèl sadurungé karaton iki dibedhah ing taun 721 SM. Hosea prihatin banget mikiraké kaanan wong Israèl, kabèh padha ora setya marang Allah. Hosea madhakaké iki karo wong wadhon sing ora setya marang bojoné.
Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |