Kitab Yéhèzkièl

Kitab Yéhèzkièl (Ibrani ספר יחזקאל Sefer Yekhezkel) iku asmaning siji kitab ing Alkitab Prajanjian Lawas. Sing nulis iki dianggep sang nabi Yéhèzkièl. Ing Al-Qur'an, nabi iki uga ana lan diarani Zulkifli.

Miturut Alkitab, nabi Yehezkiel manggon ing papan pambuwangan ing Babel, sadurungé lan sawisé Yerusalem dibedhah ing taun 586 SM. Welingané diwènèhaké marang wong-wong kang dibuwang ing Babel lan kang wis padha manggon ing Yerusalem.

Isi

Kitab Yéhèzkièl bisa dipérang dadi patang pérangan wigati, yakuwi:

Paringatan marang umat Israèl yèn Allah bakal dumendha kabèh wong lan Yerusalem bakal dibedhah rusak.
Weling saka Allah yèn Sampéyan Dalem kersa dumendha bangsa-bangsa liya kang nyiya-nyiya lan nasaraké umat Gusti.
Panglipur kanggo Israèl sawisé Yerusalem binedhah, lan janji bab masa ngarep kang luwih padhang.
Gambaran Yéhèzkièl bab Baitallah lan bangsa kang wis dibangun anyar manèh. Yéhèzkièl iku wong kang teguh imané lan hébat daya imajinasiné. Sapérangan gedhé wewelingé olèhé wruh amarga pinaringan wangsit-wangsit wahyu, lan kabèh dikandhakaké marang wong Israèl awujud pakaryan kang dadi lambang kang cetha kanggo bangsa Israèl. Yéhèzkièl wanti-wanti perluné dianakaké pambangunan anyar ati lan jiwa, sarta tanggung-jawabing kabèh wong marang dosa-dosané dhéwé. Ing jawatané dadi nabi, Yehezkiel mènèhi pawigatèn kusus marang Baitallah lan wigatiné urip miturut kersaning Gusti.

Uga delengen

Merkabah