Kuching

kutha krajan Praja Serawak, Malasiya

Kuching ( /ˈkɪŋ/ ), resmi Kutha Kuching, [1] iku ibu kutha lan kutha paling padhet ing negara saka Sarawak ing Malaysia .[2] Uga dadi ibukutha Divisi Kuching . Kutha iki ana ing kali Sarawak ing pucuk kidul negara bagian Sarawak ing pulau Kalimantan lan jembaré 431 square kilometres (166 sq mi) kanthi pedunung udakara 165.662 ing wilayah administrasi Kuching Lor lan 159.490 ing wilayah administratif Kuching Kidul [3][4][5] — gunggunge 325.122 wong.

Kuching minangka ibukutha nomer telu ing Sarawak ing taun 1827 nalika papréntahan Kekaisaran Brune . Ing taun 1841, Kuching dadi ibukutha Kerajaan Sarawak sawise wilayah ing wilayah kasebut diwenehake menyang James Brooke kanggo mbantu kekaisaran Inggris kanggo ngremukake pemberontakan, utamane dening pedunung Kalimantan, wong Dayak Dayak sing banjur dadi pengikute sing setya sawise umume dheweke dingapura lan gabung karo sisihane. Kutha kasebut terus diwenehi perhatian lan pangembangan sajrone papréntahan Charles Brooke kayata nggawe sistem sanitasi, rumah sakit, kunjara, benteng, lan bazar. Ing taun 1941, papréntahan Brooke nganakake Perayaan Centenary ing Kuching. Sajrone Perang Dunia II, Kuching dikuwasani pasukan Jepang wiwit 1942 nganti 1945. Pamrentah Jepang nyiyapake kemah Batu Lintang cedhak Kuching kanggo nyekel tawanan perang lan interne warga sipil. Sawise perang, kutha kasebut isih slamet. Nanging, Rajah pungkasan saka Sir, Sir Charles Vyner Brooke mutusake kanggo nyerahake Sarawak minangka bagean saka Koloni Mahkota Inggris ing taun 1946. Kuching tetep dadi ibukutha sajrone jaman Koloni Mahkota. Sawise dibentuk Malaysia ing taun 1963, Kuching tetep status dadi ibukota negara lan diwenehi status kutha ing taun 1988. Wiwit iku, kutha Kuching dipérang dadi rong wilayah administratif sing dikelola karo rong panguwasa lokal sing kapisah. Pusat administrasi papréntahan negeri Sarawak dununge ing Wisma Bapa Malaysia, Kuching.

Kuching minangka tujuan panganan utama para turis lan gerbang utama para wisatawan sing ngunjungi Sarawak lan Kalimantan.[6] Taman Nasional Wetlands Kuching dununge udakara 30 kilometres (19 mi) saka kutha lan ana akeh obyek wisata liyane ing lan sekitar Kuching kayata Taman Nasional Bako, Pusat Margasatwa Semenggoh, Rainforest World Music Festival (RWMF), gedung dewan negara, The Astana, Benteng Margherita, Museum Kucing Kuching, lan Sarawak Museum Negeri . Kutha iki dadi salah sawijining pusat industri lan komersial utama ing Malaysia Wétan .[7][8]

Jeneng "Kuching" wis digunakake ing kutha nalika Brooke tekan taun 1841.[4][9] Ana akeh teori babagan asale jeneng "Kuching". Iki bisa uga asale saka tembung Melayu kanggo kucing, "kucing" utawa saka Cochin, sawijining pelabuhan dagang India ing Pesisir Malabar lan istilah umum ing China lan India India kanggo pelabuhan dagang. Sawetara artefak Hindhu saiki bisa dideleng ing Museum Negeri Sarawak .[10] Nanging, sumber liyane nglaporake manawa kutha Kuching sadurunge dikenal kanthi jeneng "Sarawak" sadurunge Brooke teka. Pemukiman kasebut diganti jeneng dadi "Sarawak proper" sajrone ekspansi kerajaan. Mung ing taun 1872, Charles Brooke ganti jeneng jeneng pamukiman kasebut dadi "Kuching".

[11]

Bangunan Museum Negeri Sarawak dibangun dening Rajah Charles Brooke ing taun 1891 lan dirancang adhedhasar arsitektur aula kutha Normandia .[12]
Astana, salah sawijining landmark sejarah ing kutha kasebut.
Mantan Madrasah Melayu Kuching (sing saiki dadi Museum Warisan Islam ).

Referensi besut

  1. "City of Kuching Ordinance" (PDF). Sarawak State Attorney-General's Chambers. 1988. kc. 3 (Chapter 48).
  2. Oxford Business Group (2011). The Report: Sarawak 2011. Oxford Business Group. kc. 13–. ISBN 978-1-907065-47-7. Dibukak ing 18 July 2013.
  3. "Population Distribution by Local Authority Areas and Mukims, 2010 (page 1 & 8)" (PDF). Department of Statistics, Malaysia. Diarsip saka sing asli (PDF) ing 5 February 2015. Dibukak ing 19 July 2013.
  4. a b Trudy Ring; Robert M. Salkin; Sharon La Boda (January 1996). International Dictionary of Historic Places: Asia and Oceania. Taylor & Francis. kc. 497–498. ISBN 978-1-884964-04-6.
  5. Christina Umpi (2011). "A review of the centralized sewerage system for Kuching City" (PDF). Faculty of Engineering. Universiti Malaysia Sarawak. Diarsip saka sing asli (PDF) ing 31 December 2017. Dibukak ing 31 December 2017.
  6. John Brunton (21 January 2017). "Kuching, Malaysia: what to see plus the best restaurants, hotels and bars". The Guardian. Diarsip saka sing asli ing 31 December 2017. Dibukak ing 31 December 2017.
  7. Raymond Frederick Watters; T. G. McGee (1997). Asia-Pacific: New Geographies of the Pacific Rim. Hurst & Company. kc. 311–. ISBN 978-1-85065-321-9.
  8. Oxford Business Group (2008). The Report: Sarawak 2008. Oxford Business Group. kc. 30, 56, 69 & 136. ISBN 978-1-902339-95-5.
  9. Trudy Ring; Noelle Watson; Paul Schellinger (12 November 2012). Asia and Oceania: International Dictionary of Historic Places. Routledge. kc. 866–. ISBN 978-1-136-63979-1. Dibukak ing 18 July 2013.
  10. "Origin of Name - Kuching". Asia Tourism Alliance. Diarsip saka sing asli ing 4 February 2015. Dibukak ing 4 February 2015.
  11. Rowthorn C, Cohen M, Williams C. (2008). In Borneo. Ediz. Inglese. Lonely Planet. p. 162. Google Book Search. Retrieved 4 February 2015.
  12. "Discover Sarawak Museum's architectural origins". The Borneo Post Seeds. 27 July 2015. Diarsip saka sing asli ing 3 August 2018. Dibukak ing 3 August 2018.