Imam Bukhari: Béda antara owahan

Muhammad bin Ismail bin Ibrahim bin al-Mughirah bin Bardizbah al-Bukhari ([[Basa Pèrsi|Pèrsi]]/[[Basa Arab]]: محمد بن اسماعيل بن ابراهيم بن المغيرة بن بردزبه البخاري), luwih kondhang kanthi sebutan Al-Bukhari ({{lang-ar|'''البخاري'''}}) utawa Imam Bukhari (194/810—256/870), iku ahli [[Islam]] [[Sunni]] keturunan [[Pèrsi]] sing kondhang <ref>{{cite web|url=http://books.google.com/books?id=bpAYAAAAIAAJ&q=sahih+bukhari+persian+origin&dq=sahih+bukhari+persian+origin&ei=VSFUS-PaBpCwkATK38CYDQ&cd=2 |title=Encyclopedia of World Biography ... – Google Books |publisher=Books.google.com |date=2006-12-28 |accessdate=2010-02-03}}</ref><ref>{{cite web|url=http://books.google.com/books?id=CsZiAAAAMAAJ&q=bukhari+persian+origin&dq=bukhari+persian+origin&lr=&ei=BSNUS8bkHZv-lASOkoySDQ&cd=11 |title=A guide to Eastern literatures – Google Books |publisher=Books.google.com |date=2008-05-01 |accessdate=2010-02-03}}</ref>. Imam Bukhari iku sing nulis buku kumpulan hadits sing disebutingaran ''Sahih Bukhari''. Buku iki koleksi hadits-hadits sing dianggep otentik lan pinercaya sawisé [[Quran]].

Imam Bukhari lair ing 810/194 ing kutha [[Bukhara]], [[Pèrsi]] (saiki mlebu laladan [[Uzbèkistan]]). Ramané, [[Ismail bin Ibrahim]], kawentar ing babagan hadits sing sedaséda nalika isih enom.

<blockquote>Dhèwèké wiwit sinau hadits ing taun 205. Dhèwèké wis apal apa sing digarap déning 'Abdullah bin al-Mubaarak nalika isih cilik. Dhèwèké digulawentah déning ibuné amarga ingkang rama séda nalika dhèwèké isih bayi. Dhèwèké lelungan barenga karo ibu lan seduluré ing tahuntaun 210 sawisé krungu kabar perkara panggonanné. Dhèwèké wiwit nulis buku lan nyritakaké hadits. Dhèwèké kandha,"Nalika aku ngancik 18 taun, aku wiwit nulis perkara [[Sahabat]] (sahabat nabi) lan para [[Tabi'in]] lan keputusanputusan-keputusané. Iki samangsa karo 'Ubaidillah bin Musa (salah sawijining guruné). Nalika iku aku uga gawé sawijining buku sajarah ing kuburan Nabi ing wanci wengi nalika purnama.<ref>''Tathkirah al-Huffath'', vol. 2, pg. 104-5, ''al-Kutub al-‘Ilmiyyah'' (Pucuk Ilmu) edhisi</ref></blockquote>

Ing umur 16, beberangan karo sedulursadulur lanang lan ibuné, dhèwèké munggah [[haji]] menyang [[Mekkah]]. Seka panggonan iku, dhèwèké nerusaké pangumbaran menyang sadengah papan kanggo ngundhakaké ilmungèlmu hadits. Dhèwèké lunga menyang pusatpunjer-pusatpunjer pasinaon Islam, ngudi kawruh marang para sarjana, lan tukar kawruh karo para ulama. Malah, wis kawentar yèn dhèwèké nemoni sèwu wong lan 700 èwu referensi tradisional kanggo sinau perkara hadits, mbuh iku hadits becik utawa ora.

Buku iku diajèni ing antarané Muslim Sunni, lan dianggep kolèksi otèntik sekasaka hadits (sapérangan cilik sarjana Sunni luwih nganggep karo [[Sahih Muslim]], sing disusun dèning [[Imam Muslim]], murid Imam Bukhari). Saliyané buku kumpulan hadits iki, uga ditulis ''al-Adab al-Mufrad'', sing isiné kumpulan hadits sing magepokan karo [[ètika]] lan tingkah laku, lan buku loro sing ngrembug perkara biografi para rawi

== Pranala nJabanjaba ==