'''Suréalisme '''ya iku obahan kabudayan''' '''singkang muncul ing awal taun 1920an, lan kondhang amarga karya visualé lan tulisané. Panujuné ya iku "misahaké kahanan berlawanan ing pangimpèn lan kakékat". Seniman-seniman nglukis gambar-gambar éndah singkang ora logis nanging kerjik, nggawé makluk-makluk singkang aéng saka objek-objek padinan lan ngembangaké teknik nglukis singkang ngejaraké kantaka bèn mahyakaké awaké dhéwé.<ref>{{Cite book|last=...|first=contributors Rachel Barnes|title=The 20th-Century art book.|year=2001|publisher=Phaidon Press|location=London|isbn=0714835420|edition=Reprinted.}}</ref>
Karya-karya Suréalis nduwé èlemèn singkang nggumunaké, penjajaran singkang ora kanyana-nyana lan non sequitur; nanging, akèh seniman-seniman lan penulis-penulis Suréalis singkang nganggep karyané wirasa saka obahan filosofis singkang paling utama, karo karya-karyané didadikaké artefak. Pemimpin kajeneng André Breton ngrèntèsaké yèn Suréalisme iku obahan singkang révolusionèr.
Suréalisme akèh-akéhé thukul saka kagiyatané [[Dadaisme|Dada]] salawasé Perang Donya I lan panggon singkang paling gati saka obahan kuwi ya iku Paris. Awit 1920an, obahan iku nyebar kanthi global, suwé-suwé numusi seni rupa, sastra, filem, lan musik saka nagara-nagara lan basa-basa liya, uga pianggep lan praktèk pulitik, filsafat, lan téyori sosial.
