Imam Bukhari: Béda antara owahan

<blockquote>Dhèwèké wiwit sinau hadits ing taun 205. Dhèwèké wis apal apa sing digarap déning 'Abdullah bin al-Mubaarak nalika isih cilik. Dhèwèké digulawentah déning ibuné amarga ingkang rama séda nalika dhèwèké isih bayi. Dhèwèké lelungan barenga karo ibu lan seduluré ing taun 210 sawisé krungu kabar perkaraprakara panggonanné. Dhèwèké wiwit nulis buku lan nyritakaké hadits. Dhèwèké kandha,"Nalika aku ngancik 18 taun, aku wiwit nulis perkaraprakara [[Sahabat]] (sahabat nabi) lan para [[Tabi'in]] lan putusan-keputusané. Iki samangsa karo 'Ubaidillah bin Musa (salah sawijining guruné). Nalika iku aku uga gawé sawijining buku sajarah ing kuburan Nabi ing wanci wengi nalika purnama.<ref>''Tathkirah al-Huffath'', vol. 2, pg. 104-5, ''al-Kutub al-‘Ilmiyyah'' (Pucuk Ilmu) edhisi</ref></blockquote>

Ing umur 16, beberangan karo sadulur lanang lan ibuné, dhèwèké munggah [[haji]] menyang [[Mekkah]]. Seka panggonan iku, dhèwèké nerusaké pangumbaran menyang sadengah papan kanggo ngundhakaké ngèlmu hadits. Dhèwèké lunga menyang punjer-punjer pasinaon Islam, ngudi kawruh marang para sarjana, lan tukar kawruh karo para ulama. Malah, wis kawentar yèn dhèwèké nemoni sèwu wong lan 700 èwu referensi tradhisional kanggo sinau perkaraprakara hadits, mbuh iku hadits becik utawa ora.

Buku iku diajèni ing antarané Muslim Sunni, lan dianggep kolèksi otèntik saka hadits (sapérangan cilik sarjana Sunni luwih nganggep karo [[Sahih Muslim]], sing disusun déning [[Imam Muslim]], murid Imam Bukhari). Saliyané buku kumpulan hadits iki, uga ditulis ''al-Adab al-Mufrad'', sing isiné kumpulan hadits sing magepokan karo [[ètika]] lan tingkah laku, lan buku loro sing ngrembug perkaraprakara biografi para rawi