Upacara tingkeban: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
+ kategori |
nambah-nambahi info |
||
Larik 1:
Upacara tingkeban ugi dipunwastani ''mitoni''. ''Mitoni'' saking tembung ''pitu'' ingkang ateges ''angka pitu (7). ''Upacara tingkeban dipuntindakaken menawi kandhutanipun priyantun estri, yuswanipun sampun pitung sasi saha nembe ngandhut sepisan. Upacara tingkeban punika salah satunggaling tradisi masarakat Jawa. Ancasipun kagem nepangaken bilih pendhidhikan punika dipuntindakaken wiwit wontenipun jalmi ing kandhutan dumugi diwasa. Sadangunipun ngandhut kathah sanget perkawis ingkang asipat sae ingkang kedah dipunlaksanakaken dening biyungipun saha kedah nebihaken saking perkawis ingkang boten sae. Punika mengku teges supados putra ingkang badhe dipunlairaken dados putra ingkang sae.''
<br />
Wonten ing upacara kasebat, biyung ingkang nembe ngandhut pitung sasi dipunsiram ngangge toya sekar setaman ingkang dipunparingi dedonga ingkang mligi kagem biyung saha jabang bayinipun. Donga kasebat gadhah ancas nyuwun dhumateng Gusti suapados tansah paring rohmatipun saengga bayi ingkang badhe dipunlairaken slamet tanpa wonten alangan satunggal punapa.
<br />
# Sasampunipun upacara siraman, dipunlajengaken upacara nglebetaken tigan ayam kampung wonten ing kain (sarung) calon sang ibu dening sang garwa saking padharanipun ngantos pecah. Punika minangka simbol saha nyuwun supados bayi ingkang badhe dipunlairaken lair kanthi gampil tanpa alangan satunggal punapa. Padatanipun, bilih priyantun estri ingkang nembe ngandhut sapisanan nglairaken kathah godhanipun. Awit saking punika, prelu ndedonga kaslametan, utaminipun ing wekdal pitung sasi. # Salajengipun inggih punika gantos busana kaping pitu dipunrangkepi kain pethak. Kain pethak kala wau dados dhasaring busana ingkang kaping pisan minangka pralambang bilih bayi ingkang badhe dipunlairaken inggih suci saha badhe pikantuk rahamat saking Gusti Allah SWT.
# Sasampunipun ingkang calon ibu ngagem kain pethak kaping pitu gantos-gantosan, lajeng dipunadani adicara medhot lawe ingkang dipunubengaken ing padharanipun calon ibu. Dene ingkang medhot benang lawe punika inggih calon bapa nipun kanthi ancas supados bayi ing kandhutan samangke saged lair kanthi gampil.
# Menawi lawe sampun dipunpedhot, mila calon simbah putri saking pihak calon ibu, nggendhong klapa gadhing dipunkancani dening ibu besan. Ananging saderengipun, klapa gadhing kala wau dipunlebataken wonten ing kain ingkang dipunagem calon ibu saking nginggil liwat padharan dumugi ngandhap, lajeng dipuntampani dening calon simbah putri nipun. Ancasipun upacara punika inggih supados samangke bayi ingkang dipunkandhut saged lair kanthi gampil tanpa rubeda satunggal punapa.
# Rerangkening adicara ingkang salajengipun inggih calon bapa mecah klapa gadhing kasebat kanthi saderengipun milih setunggal saking kalih klapa ingkang sampun dipugambari [[Kamajaya]] saha [[Dewi Ratih]] utawi [[Arjuna]] kaliyan [[Wara Sumbadra]] utawi [[Srikandi]]. Klapa kalih kala wau dipunwalik supados ingkang bapa boten saged ningali gambaripun kala wau. Menawi klapa ingkang dipungepuk kaliyan ingkang bapa ingkang gambaripun [[Kamajaya]] mila bayi nipun badhe lair kakung, saha kosok walikipun bilih ingkang dipungepuk gambar [[Dewi Ratih]], mila bayinipun estri. (Punika namung ingkang dipunkaremaken kemawon, dereng mesti dados kasunyatan). Ananging, bilih kita nyuwun kanthi saestu dhumateng Gusti Ingkang Maha Kuwaos, mila punapa ingkang dipungayuhaken saged kabul
# Sarampungipun upacara siraman punika kalajengaken upacara milih sekul jene ingkang mapan wonten ing takiripun ingkang garwa. Lajeng dipunlajengaken upacara adol dhawet saha rujak. Anggenipun bayar dodolan ngangge logam ingkang kadamel saking remukan gendheng (kreweng) ingkang dipunbentuk bunder, arupi yatra logam punika. Asilipun dodolan dipunkempalaken lajeng dipunlebetaken kwali ingkang dipundamel saking lempung. Kwali ingkang sampun dipunisi kaliyan kreweng kala wau lajeng dipungepuk wonten ing ngajeng lawang. Upacara punika minangka simbol supados bayi ingkang dipunlairaken samangke pikantuk kathah rejeki, saged kangge nyekapi gesangipun kulawarganipun saengga saged ngamal ingkang kathah.
==Referensi==
Bratawidjaja, Thomas Wiyasa. 2000. '''''Upacara Tradisional Masyarakat Jawa'''''. Jakarta: Pustaka Sinar Harapan.
[[Kategori:Budaya Jawa]]
| |||