Sandhangan: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
c mindhah intro saka rasukan, basa durung tak sragamke dadi ngoko |
|||
Larik 2:
'''Sandhangan''' iku kabutuhan pokok manungsa saliyané [[panganan]] lan papan padunungan ([[omah]]). [[Manungsa]] mbutuhaké sandhangan kanggo nglindhungi lan nutupi awaké. Nanging sairing karo perkembangan [[kauripan]] manungsa, sandhangan uga dipigunakaké minangka [[simbul]] [[status]], jabatan, utawa kalungguhan sing nganggo. Perkembangan lan jinis-jinis sandhangan gumantung marang [[adat-istiadat]], kabiasaan, lan [[budaya]] sing nduwèni ciri khas dhéwé-dhéwé.
Sandhangan uga ningkataké kaamanan jroning ngayahi kagiatan mbebayani kayata [[hiking]] lan [[masak]], amarga mènèhi penghalang antara [[kulit]] lan [[lingkungan]]. Sandhangan uga mènèhi penghalang [[higienis]], njaga [[toksin]] saka badan lan mbatesi panularan [[kuman]].
'''Rasukan''' iku umum dipadha'ake karo [[busana]] utawa neng [[basa Indonesia]]: pakaian. Sejatine rasukan iku maknane [[kelambi]] utawa baju, utawa makna sing luwih luas yaiku kabeh sing diagem neng bagian tengah raga, dadi yen neng [[rasukan adat Jawa]] uga termasuk [[sabuk]], [[epek]], [[timang]], [[benik]] lan [[wiron]].<br>
Rasukan utawa busana dadi salahsijining [[kebutuhan utama]] menungsa. [[Menungsa]] merlo'ake busana kanggo nutupi ragane, utamane bagian raga sing wajib ditutup.
== Sajarah ==
[[Gambar:Clothes.jpg|thumb|300px|Rasukan jroning sajarah parkembangan]]
Rasukan ingkang dipun damel lan dipun agem manungsa punika, miturut perkembanganipun pancen dangu sanget, awit dipun damel miturut kabetahan lan kabudayan manungsa piyambak,kita saget mangertos piyambak menawi manungsa ingkang kapisanan punika,inggih bapa Adam lan ibu Hawa dipun andapaken wonten ing alam dunyo punika mboten ngagem rasukan setunggal punapa,mila punika bapa Adam lan ibu Hawa lajeng damel rasukan amargi dipun cocokaken kaliyan kondisi alam ing jaman semanten, inggih namung damel rasukan ngagem kulit kayu lan kulit kewan ingkang wonten.
Lajeng jaman samsoyo maju lan manungsa inggih hanggadahi kabudayan, mila menika lajeng sami damel rasukan miturut kondisi alam lan kondisi budaya masing-masing daerah dan negerinipun.
| |||