James Franck: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
c Éropah using AWB |
|||
Larik 3:
'''James Franck''' ({{lahirmati||26|8|1882||21|5|1964}}) inggih punika salah satunggaling [[fisikawan]] [[Jerman]] ingkang pikantuk Penghargaan Nobel bidang Fisika sesarengan kaliyan [[Gustav Ludwig Hertz]] taun [[1925]] kanggé "penemuan" kekalihipun ing hukum ingkang nemtokaken dapak [[elektron]] tumrap [[atom]].<ref>http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/SCfranck.htm</ref>
James Franck miyos wonten ing kutha [[Hamburg]], [[Jerman]]. Piyambakipun sinau [[kimia]] antawis setunggal taun wonten ing [[Universitas Heidelberg]], lan salajengipun sinau [[fisika]] wonten ing [[Universitas Berlin]], ing pundi piyambakipun pikantuk gelar
Sadangunipun [[Perang Dunia I]], Franck dipuntugasi wonten ing [[Freikorps]]. Sasampunipun [[PD I]] pungkasan, Franck dados pandéga wonten ing Divisi Fisika wonten ing [[Institut Kaiser Wilhelm]] kanggé [[Kimia fisika|Kimia Fisika]] ing daerah [[Berlin-Dahlem]]. Satunggal taun candhakipun, taun [[1920]], Frank pindhah dhateng [[Universitas Göttingen]] saperlu dados [[Profesor]] [[Fisika eksperimental|Fisika Eksperimental]] lan Direktur Institut Fisika Eksperimental ingkang angka kalih.<ref>http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/biography/James_Franck.html</ref>
Larik 12:
Sasampunipun [[Nazi]] dados panguwasa wonten ing [[Republik Weimar]], Franck nuju dhateng [[Amerika Serikat]] nalika taun [[1933]]. Ingkang kapisanan piyambakipun dumunung wonten ing [[Baltimore, Maryland|Baltimore]], [[Maryland]] ing pundi piyambakipun dados Speyer Professor wonten ing [[Universitas Johns Hopkins]]. Lajeng piyambakipun wangsul malih dhateng [[Éropah]] antawis setunggal taun, saperlu dados dosen tamu wonten ing [[Kopenhagen]], [[Denmark]].<ref>http://www.nasonline.org/publications/biographical-memoirs/memoir-pdfs/franck-james.pdf</ref>
Nalika taun [[1935]], Franck wangsul malih dhateng [[Johns Hopkins University]] minangka Profesor Fisika. Piyambakipun ninggalaken kedudukan punika taun [[1938]], saperlu nampi gelar [[profesor]] wonten ing kimia fisika ing [[Universitas Chicago]]. Nalika taun [[1947]], [[University of Chicago]] maringi Franck jabatan [[profesor emeritus]]. Dumugi ing taun [[1956]], Franck terus makarya wonten ing [[Chicago]] minangka Kepala Grup Riset Fotosintesis. Inggih punika ketua Komite Permasalahan Politik dan Sosial ingkang gegayutan kaliyan bom atom; ingkang kalebet [[Donald J. Hughes]], [[J. J. Nickson]], [[Eugene Rabinowitch]], [[Glenn T. Seaborg]], [[J. C. Stearns]] lan [[Leo Szilard]]. Komite punika misuwur amargi pangumpulan “Laporan Franck”, dipunpungkasaken tanggal [[11]] [[Juni]] [[1945]], ingkang minangka ikhtisar saking perkawis-perkawis ingkang gegayutan kaliyan lamaran militer dhateng bom atom. Wonten ing laporan punika, Franck
Kejawi pikantuk Hadhiah Nobel, piyambakipun dipunanugrahi Medali Max Planck saking Masyarakat Fisika Jerman taun [[1951]]. Nalika taun [[1955]], kanggé karyanipun babagan [[fotosintesis]], Franck pikantuk Rumford Medal saking [[American Academy of Arts and Sciences]]. Pungkasanipun, taun [[1964]], piyambakipun dipunangkat minangka Anggota Asing [[Royal Society]] ing [[London]].
| |||