Perang Salib Kapisan: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
c Éropah using AWB
Arupako (parembugan | pasumbang)
c éjaan, replaced: yaiku → ya iku (2) using AWB
Larik 2:
{{Crusade}}
 
'''Perang Salib Kapisan''' yaikuya iku perang ing taun [[1095]] dening [[Paus Urbanus II]] kanggo ngrebut kutha suci [[Yerusalem]] kang dadi kutha suci agama [[Islam]] lan [[Kristen]].<ref name="as">{{id}}[http://www.almukmin-ngruki.com/index.php?option=com_content&view=article&id=143:perang-salib&catid=36:artiekel-ustadz&Itemid=59 Perang Salib Bagian 1] (diundhuh tanggal 22 Oktober 2012)</ref> Perang salib kang pisanan iki isine mung suwara-suwara sing digedhekgedhekake dening para ulama kristen kang disebabake dening kaum seljuk Turki kang dodolan, nanging ora nganggo jeneng agama. Tujuwan saka [[migrasi]] kang wiwitane kanggo njaga lan nentremake agama telu, malih dadi tujuwan kanggo nguwasani papan iku, para warga ''non'' kristen lan yahudi uga nguwasani kabeh tlatah ing Yerusalem.
 
Saka para ksatriya, masyarakat biyasa saka negara [[Éropah Kulon]], mlaku tumujukutha Yerusalem, banjur nguwasani kutha kasebut nalika sasi Juli [[1099]], sarta ngedekake [[Krajan Yerusalem]] utawa krajan Latin ing Yerussalem. Senajan penguwasane kurang saka 200 taun, nanging Perang Salib Kapisan nggawék jungkir walike jamannguwasani dunia kulon.
Larik 22:
''Deus vult! Deus vult!'' ''(Allah menghendakinya)''', suwarane para jamaah. Tembung iku dadi unen-unen nalika perang dening para tentara [[Perang Salib]]. Nalika para utusan Paus ngliwati Éropah, ngajak para ksatria lunga menyang [[Palestina]] kanthi ''propaganda'' saka pimpinan, para pasukan disengkuyung pejuang saka [[Perancis]] lan [[Italia]]. Akeh kang melu nyengkuyung, ana uga kang ngrebut tlatah kang dikuwasai dening tentara muslim.
 
Urbanus lan para paus, menehi pituduh marang para tentara ngenani babagan kabecikan ''spiritual'' saka perang mungsuh wong muslim. Ing Bible, Urbanus ngeyakinake para tentara yen melu perang iki isa langsung mlebu surga, utawa saora-orane nyuda wektu nalika ing neraka. Nanging ing kono ana niyat liya kang dilakoni wiwit jaman ''Alexander the great'' tekan jaman Imperium Roma yaikuya iku kanggo nguwasani tlatah wetan.
 
Ing satengahe laku tumuju ing ''tanah suv=ci'' para tentara Salib mandheg ing Konstantinopel. Ing kono, kaisar Konstantinopel ndeleng yen tentreme Wetan lan Kulon iku ora bakal kelakon, para prajurit dianggep anceman marang jabatane. Nalika para tentara ngerti yen Alexis wis ana perjanjian karo wong-wong [[Turki]], banjur para tentara rumangsa yen dikianati.