Révisi kala 27 Fèbruari 2016 14.46 besut Wirjadisastra (parembugan \| pasumbang) Panata 63.858 suntingan c mbenakaké éjaan using AWB Tenger: Wiki Mrebawani ← Besutan sadurungé		Révisi kala 2 Maret 2016 08.59 besut wurungaké Wirjadisastra (parembugan \| pasumbang) Panata 63.858 suntingan c →‎top: éjaan using AWB Tenger: Wiki Mrebawani Besutan sawisé →
Larik 5: Wong-wong Walanda mau ngeguhke supaya para [[pujangga]] Jawa nulis carita kaya déné kang ana ing prosa wong bulé. Ora kaya carita-carita Jawa sadurungé, caritané ora ngenani wayang utawa lelakon kang wis kepungkur dadi lakon gethok tular. Pisanané, basa kang digunakaké nganggo [[Basa Krama\|basa krama]]. Nalika wiwitan [[Balai Pustaka]], [[sastra Jawa]] luwih akèh tinimbang [[sastra Melayu]]. Sastra Jawa modern wiwit kondhang nalika basa ngoko wiwit dienggo. Jaman iku, majalah [[Panjebar Semangat]] kang dipandhégani ~~dening~~déning [[dr Soetomo]] nganggo basa ngoko supaya akèh kang bisa maca. Sastra Jawa ngédab-édabé nalika ing antarané 1950-1960-an kang akèh dicithak novel-novel picisan (asring uga sinebut novel panglipur wuyung). Jeneng kaya [[Any Asmara]], [[Esmiet]], [[Suparto Brata]], lan miwiti dadi wong kondhang.

Sastra Jawa Modern: Béda antara owahan