Negara berkembang

Negara-negara berkembang minangka istilah sing umumé digunakaké kanggo nggambaraké negara kanthi kesejahteraan matéri sing asor. Amarga ora ana définisi tetep saka negara berkembang sing diakoni sacara internasional, tingkat pembangunané bisa béda-béda ing negara berkembang. Sawetara negara berkembang duwé standar urip sing rata-rata dhuwur.[1][2]

Negara-negara sing nduwé ékonomi luwih maju tinimbang negara-negara berkembang liyané, nanging ora nuduhaké pratandha saka klompok negara-negara maju diklompokaké minangka negara-negara industri anyar .[3][4][5][6]

Definisi besut

Kofi Annan, mantan Sekretaris Jenderal Perserikatan Bangsa-Bangsa, netepaké menawa negara-negara berkembang dadi "negara-negara sing ngidini kabèh warga masarakat bisa urip kanthi gratis lan séhat ing lingkungan sing aman." [7] Nanging miturut Divisi Statistik PBB :

Ora ana konvénsi resmi kanggo netepaké negara utawa wilayah "maju" lan "berkembang" ing sistem Perserikatan Bangsa-Bangsa .[2]

Kajaba iku, PBB uga ujar:

Penentuan "maju" lan "berkembang" mung kanggo statistik kanthi gampang lan ora nyatakaké penilaian babagan tahap sing wis digayuh déning negara utawa wilayah ing prosès pangembangan.[8]

Pangukuran lan konsèp pangembangan besut

Pangembangan negara diukur indèks statistik kaya ta penghasilan per kapita (saben wong) ( PDB ), pangarep-arep urip, tingkat literasi, lan liya-liyané. PBB wis ngembangaké HDI, minangka indikator statistik kanggo nyengkuyung tingkat pangembangan manungsa ing negara sing kadhaptar ing PBB.

Negara-negara berkembang umumé negara - negara sing durung tekan lèvel industrialisasi sing caket karo jumlah penduduk lan duwé taraf urip sing sedeng. Ana hubungan sing kuwat antara penghasilan murah lan pangembangan populasi sing dhuwur.

Konsep negara-negara berkembang bisa ditemokaké (ing siji istilah utawa liyané) ing macem-macem sistem teori sing duwé macem-macem orièntasi - contoné, téori dekolonisasi, téologi pembebasan, Marxisme, anti-imperialisme, lan ékonomi politik .

Rujukan besut

  1. Sullivan, Arthur; Steven M. Sheffrin (2003). Economics: Principles in Action. Upper Saddle River, New Jersey 07458: Prentice Hall. kc. 471. ISBN 0-13-063085-3. Diarsip saka sing asli ing 2016-12-20. Dibukak ing 2021-03-01.{{cite book}}: CS1 maint: location (link)
  2. a b "Composition of macro geographical (continental) regions, geographical sub-regions, and selected economic and other groupings (footnote C)". United Nations Statistics Division. revised 17 October 2008. Dibukak ing 2008-12-30. {{cite web}}: Check date values in: |date= (pitulung)
  3. Paweł Bożyk (2006). "Newly Industrialized Countries". Globalization and the Transformation of Foreign Economic Policy. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 0-75-464638-6.
  4. Mauro F. Guillén (2003). "Multinationals, Ideology, and Organized Labor". The Limits of Convergence. Princeton University Press. ISBN 0-69-111633-4.
  5. Waugh, David (3rd edition 2000). "Manufacturing industries (chapter 19), World development (chapter 22)". Geography, An Integrated Approach. Nelson Thornes Ltd. kc. 563, 576–579, 633, and 640. ISBN 0-17-444706-X. {{cite book}}: Check date values in: |year= (pitulung)
  6. Mankiw, N. Gregory (4th Edition 2007). Principles of Economics. ISBN 0-32-422472-9. {{cite book}}: Check date values in: |year= (pitulung)
  7. "G_05_00". Diarsip saka sing asli ing 2009-08-08. Dibukak ing 2019-10-03.
  8. United Nations Statistics Division- Standard Country and Area Codes Classifications (M49)