Oven gelombang mikro
Oven gelombang mikro (umume diarani gelombang mikro ) minangka oven listrik sing dadi panas lan masak panganan kanthi mbukak radiasi elektromagnetik ing kisaran frekuensi gelombang mikro . [1] Iki nyebabake molekul polar ing panganan kanggo muter lan ngasilake energi termal ing proses sing diarani pemanasan dielektrik . Oven gelombang mikro dadi panas panganan kanthi cepet lan efisien amarga semangat cukup seragam ing njaba 25–38 mm (1–1.5 inches) saka bahan panganan sing asale, akeh banyu.
Pangembangan magnetron growong bisa ngasilake gelombang elektromagnetik kanthi dawa gelombang ( gelombang mikro ) sing cukup cilik. Insinyur Amerika Percy Spencer umume diarani nggawe oven gelombang mikro modern sawise Perang Dunia II saka teknologi radar sing dikembangake sajrone perang. Dijenengi "Radarange", pisanan didol ing taun 1946. Raytheon mengko menehi hak paten kanggo oven microwave panggunaan omah sing pisanan dikenalake dening Tappan ing taun 1955, nanging unit kasebut isih gedhe banget lan larang kanggo digunakake ing omah umum. Sharp Corporation ngenalake oven gelombang mikro pertama kanthi meja putar antara 1964 lan 1966. Oven gelombang mikro meja pisanan diwiwiti ing taun 1967 dening Amana Corporation . Sawise Sharp ngenalake oven gelombang mikro murah sing terjangkau kanggo panggunaan omah ing pungkasan taun 1970-an, panggunaan kasebut nyebar menyang pawon komersial lan perumahan ing saindenging jagad. Saliyane dienggo masak panganan, oven gelombang mikro digunakake kanggo dadi panas ing akeh proses industri.
Referensi
besut- ↑ "Microwave Oven". Encyclopedia Britannica. 26 October 2018. Dibukak ing 19 January 2019.