Salat sunat

Salat Sunat utawa salat nawafil (jamak:nafilah) iku salat kang kaprayogakaké supaya diayahi nanging ora wajib saéngga ora dosa yèn ditinggalaké. Salat sunat miturut ukum dumadi saka rong golongan yakuwi:

• Muakkad, ya iku salat sunat kang kaprayogakaké kanthi panekanan kang kuwat (nyedhaki wajib), kaya ta salat dina riyaya, salat sunat witir lan salat sunat thawaf.
• Ghairu Muakkad, ya iku salat sunat kang kaprayogakaké tanpa panekanan kang kuwat, kaya ta salat sunat Rawatib lan salat sunat kang sifaté insidentil (gumantung wektu lan kaanan, kaya ta salat kusuf/khusuf mung diayahi nalika ana grahana).

Pamérangan miturut pelaksanaan

• Salat sunat kang diayahi kanthi dhèwèkan (munfarid) antarané:
  • Salat Rawatib
  • Salat Wudhu
  • Salat Istikharah
  • Salat Mutlaq
  • Salat Dhuha
  • Salat Tahiyyatul Masjid
  • Salat Tahajjud
  • Salat Hajat
  • Salat Awwabin
  • Salat Tasbih
  • Salat Taubat
• Déné kang bisa diayahi kanthi bebarengan berjama'ah antarané:
  • Salat Trawèh
  • Salat Ied
  • Salat Grahana
  • Salat Istisqa

Wektu ora kena ngayahi salat sunat

• Srengéngé mlethèk nganti munggah sadhuwuring lembing
• Srengéngé persis ing tengah (zenith), nganti miwiti miring
• Sawisé ashar nganti srengéngé angslup
• Sawisé shubuh
• Nalika srengéngé angslup nganti sampurna angslupé

Rujukan

• Kumpulan Salat-Salat Sunat, Drs. Moh. Rifa'i, CV Toha Putra, Semarang, 1993