Beksan Piring
Beksan Piring kang asring diarani Jogèd Piriang ing Basa Minangkabau iku salah siji kasenian beksa/ jejogèdan saka Minangkabau kang luwih pase saka kutha Solok, provinsi Sumatra Kulon. Beksan iki dilakokaké kanthi piranti piring. Piring-piring mau nalika digunakaké ora ciblok saka tangané pambeksa.[1].
Sajarah
besutKawiwitan, nalika jaman biyèn beksan iki awujud upacara minangka rasa sukure warga marang déwa-déwa amarga panene kasil kanthi akèh. Upacara iki migunakaké sajen awujud panganan kang diwadhahi piring.[2].
Sawisé agama Islam lumebu ing Minangkabau, beksan piring wis ora digunakaké minangka upacara rasa sukur marang déwa.[3]. Saiki beksan mau dadi beksan kang lumrah dilakokake déning warga lan dadi panglipur nalika ana acara.
Tata Cara Mbeksan
besut
Beksan piring iku beksan kang kadhapur saka beksan, lelagon lan pencak silat saka Minangkabau utawa kang diarani silek. Beksan piring migunakaké piring loro kang dideleh ana ing epek-epek (tangan) banjur digoyang-goyang kang saya suwé saya rikat obahe. Sawisé jejogedan, banjur piring-piring kang digunakaké joged dibanting ing latar, banjur para pambeksan padha mbeksa ing sadhuwure pecahan piring.[4]
Beksan iki dilakokake kanthi cara golongan utawa kanthi pasang-pasangan. Beksan iki diiringi piranti musik Talempong lan Saluang. Cacahe wong kang mbeksa cacahé ganjil, kaya ta telu, lima, utawa pitu. Wiwitane iringan lagu beksa iki keprungu kanthi alon lan lembut, saya suwé iringane keprungu saya rikat. Busana kang digunakaké déning para pambeksa iku wernane kudu padhang, kaya ta warna abang, lan kuning semu emas.
Rujukan
besut- ↑ http://www.detiknews.com Orang Rusia Tak Percaya Tari Piring Asli
- ↑ http://www.wisatamelayu.com Archived 2008-02-26 at the Wayback Machine. Tari Piring Archived 2017-01-25 at the Wayback Machine.
- ↑ "Tari Piring – Seni Tari dari Minangkabau Sumatera Barat". Diarsip saka sing asli ing 2012-01-28. Dibukak ing 2011-10-16.
- ↑ "Tari Piring dari Sumatera Barat". Diarsip saka sing asli ing 2011-12-01. Dibukak ing 2011-10-16.