Sistem Bretton Woods
Sistem Bretton Woods kanggé manajemen mata uang nedahaken aturan kanggo sesambetan dagang antawisipun Amérika Sarikat, Kanada, negara-negara Eropa Kulon, sarta Australia ugi kalihan 44 negara sanèsipun[1] sasampunipun Perjanjian Bretton Woods 1944. Sistem Bretton Woods punika conto sepisan saking tatanan mata uang ingkang dipunrembag kanthi jangkep ingkang dipunkajengaken kangge ngatur sesambetan mata uang antawisipun negara-negara ingkang mapan piyambak. Sistem Bretton Woods ngawontenaken negara-negara badhe ngawakenipun konvertibilitas mata uang dhumateng dolar Amerika Sarikat kanthi ewah-ewahan 1% saking regi pasangan ingkang sampun dipuntemtokaken, kalihan dolar saged dipunkonversi dhumateng emas batangan kanggé pamerentah sarta bank sentral negari sanes wonten regi $35 saben ons troi emas lembah (utawi 0,88867 gram emas lembah saben dolar). Ugi dipunkajengaken sesambetan ingkang langkung ageng antawisipun negara-negara kangge mencegah penurunan nilai mata uang kompetitif ingkang badhe kadadosan, sarta mbukanipun Dana Moneter Internasional (IMF) kangge ngawasi rega ganti sarta pinjami mata uang cadangan dhumateng negara-negara ingkang ngalami defisit neraca pembayaran.[2]
Siap kangge mbangun malih sistem ekonomi internasional nalika Perang Donya II tasih dipunlampahi, 730 utusan saking sedaya 44 negara Alihi kempal wonten Hotel Mount Washington ing Bretton Woods, New Hampshire, Amerika Sarikat, kangge Konferensi Moneter sarta Finansial Perserikatan Bangsa-Bangsa, ingkang ugi dipunsebut Konferensi Bretton Woods. Para utusan ngrembag saking 1 ngantos 22 Juli 1944, sarta mastani Perjanjian Bretton Woods ing dinten pungkasanipun. Ngawontenaken sistem aturan, lembaga, sarta prosedur kangge ngatur sistem moneter internasional, perjanjian-perjanjian punika mbukanipun IMF sarta Bank Rekonstruksi sarta Pembangunan Internasional (IBRD), ingkang samenika dados perangan saking World Bank Group. Amerika Sarikat, ingkang ngawasi kalih perangan tiga saking emas dhunia, nuntut supados sistem Bretton Woods dipunadhepi kalihan emas sarta dolar Amerika Sarikat. Utusan-utusan Soviet rawuh wonten konferensi ananging salajengipun mengantu kangge ngesahaken perjanjian pungkasan, sarta ngandharaken bilih lembaga-lembaga ingkang sampun dipunmbukanipun punika "cabang-cabang Wall Street".[3] Lembaga-lembaga punika dados operasional wonten 1945 sasampunipun cekap negara-negara ingkang ngesahaken perjanjian punika. Miturut Barry Eichengreen, sistem Bretton Woods saged mlumadhahi kanthi sae amargi tiga faktor: "mobilitas kapital internasional ingkang sekedhik, regulasi finansial ingkang ketat, sarta posisi ekonomi sarta finansial Amerika Sarikat sarta dolar ingkang dominan".[4]
Ing tanggal 15 Agustus 1971, Amerika Sarikat "samenika" nggantosaken konvertibilitas dolar Amerika Sarikat dhumateng emas, ingkang efektif mungkasi sistem Bretton Woods sarta ndadosaken dolar dados mata uang fiat.[5] Sakedhap sasampunipun, kathah mata uang fixed currency (kadosdene poun Inggris) ugi dados floating currency,[6] sarta jaman salajengipun dipunwawani kalihan regi ganti dados floating currency.[7] Pungkasanipun Bretton Woods dipunratifikasi kanthi resmi kalihan Perjanjian Jamaica ing 1976.
Sitiran
besut- ↑ "Creation of the Bretton Woods System". Federal Reserve History.
- ↑ "Creation of the Bretton Woods System". Federal Reserve History.
- ↑ Edward S. Mason and Robert E. Asher, "The World Bank Since Bretton Woods: The Origins, Policies, Operations and Impact of the International Bank for Reconstruction". (Washington, DC: Brookings Institution, 1973), 29.
- ↑ Eichengreen, Barry (2021). "Bretton Woods After 50". Review of Political Economy. 33 (4): 552–569. doi:10.1080/09538259.2021.1952011. ISSN 0953-8259. S2CID 237245977.
- ↑ Annie Lowrey (9 February 2011) "End the Fed? Actually, Maybe Not.", Slate
- ↑ Eichengreen, Barry (11 June 2021). "The Big Float" (ing basa Inggris). Project Syndicate. Dibukak ing 9 August 2021.
- ↑ Eichengreen, Barry (2019). Globalizing Capital: A History of the International Monetary System (édhisi ka-3rd). Princeton University Press. kc. 124, 127. doi:10.2307/j.ctvd58rxg. ISBN 978-0-691-19390-8. JSTOR j.ctvd58rxg. S2CID 240840930.