HB Jassin
Hans Bague Jassin, ingkang kondhang kanthi nama HB Jassin, inggih punika kritikus sastra Indonesia, dokumentarian, lan profesor ingkang miyos ing tanggal 31 Juli 1917 lan seda ing tanggal 11 Maret 2000. Jassin, ingkang miyos ing Gorontalo saking keluarga ingkang tresna marang buku, ingkang bapakipun karyawan perusahaan minyak, wiwit maos ing sekolah dasar lan nulis resensi ingkang kapublikasi sadèrèngipun lulus sekolah menengah. Panjenenganipun damel ing kantor bupati Gorontalo sadèrèngipun pindhah dhateng Jakarta kanggé damel ing Balai Pustaka, penerbit negara. Jassin ninggalaken penerbit kanggé sinau ing Universitas Indonesia lan salajengipun ing Yale. Sasampunipun wangsul dhateng Indonesia, panjenenganipun dados guru lan kapilih dados kepala majalah Sastra. Ing wulan Juli 1966, Jassin lan Mochtar Lubis miwiti Horison, majalah sastra minangka panerus Sastra, ingkang disunting dening Taufiq Ismail, Ds. Muljanto, Zaini, Su Hok Djin, lan Goenawan Mohamad.[1] Ing 1971, piyambak ngadegaken Pusat Dokumentasi Sastra HB Jassin kangge nyimpen arsip-arsip sastra Indonesia, supados kagungan nilai sejarah lan budaya ingkang langgeng.
| Hans Bague Jassin | |
|---|---|
 HB Jassin, 1990s | |
| Lair | 13 Juli 1917 Gorontalo, Hindia Belanda Wetan |
| Pati | 11 Maret 2000 (umur 82) Jakarta |
| Bangsa | Indonesian |
| Alma mater | Universitas Indonesia Universitas Yale |
| Kondhang ing | Documentation and criticism of Indonesian literature |
| Karièr ngèlmiah | |
| Babagan | Kritik sastra, documentation |
Penyair Indonesia Gajus Siagian maringi julukan dhateng Jassin minangka "Paus Sastra Indonesia", nunjukaken pentingipun persetujuanipun kanggé para panulis.[2][3] Mantan Presiden Indonesia Abdurrahman Wahid nyebat Jassin minangka raksasa sastra lan dipunpengaruhi dening tulisan-tulisannipun.[4] Penyair Sapardi Djoko Damono muji dedikasi lan ketelitian Jassin, nyathet yèn panjenenganipun nyimpen karya-karya para panulis lan malah tagihan cucianipun.[5] Jassin nampi sawetawis penghargaan pemerintah, kalebet Satyalencana Kebudayaan ing taun 1969 lan Anugerah Seni ing taun 1983. Saliyanipun punika, Jassin ugi nampi penghargaan sipil, kayata hadiah Martinus Nijhoff ing taun 1973 lan penghargaan Ramon Magsaysay ing taun 1987.[6] Ing pungkasanipun, HB Jassin dipunpendhet ing Taman Makam Pahlawan Kalibata ing taun 2000.
Sepanjang gesangipun, Jassin ngadhepi pirang-pirang pengadilan. Ing warsa 1964, Jassin dipunpecat saking padamelanipun ing Universitas Indonesia amargi dados tandha tangan utami ing Manifesto Kebudayaan 1963,[7] ingkang minangka wangsulan dhateng tekanan-tekanan kiri ing sastra saking organisasi kados ta Lembaga Kebudajaan Rakyat.[8] Manifesto punika dipunlarang ing tanggal 8 Mei 1964, ingkang nyebabaken akibat kangge sedaya tandha tanganipun.[8] Ing taun 1971, Jassin nampi hukuman penjara setaun lan probasi kalih taun amargi nolak mbéber identitas panulis anonim 'Langit Makin Mendung' ingkang dipunanggep panistaan agama.[9]
Sitiran
besut- ↑ Teeuw, A. (1967). Modern Indonesian literature. The Hague: Martinus Nijhoff. kc. 253–254. OCLC 462738753.
- ↑ TokohIndonesia.com, H.B. Jassin.
- ↑ "Biography of Jassin, H. B., 1917- | Southeast Asia Digital Library". sea.lib.niu.edu (ing basa Inggris). Dibukak ing 2022-07-11.
- ↑ The Jakarta Post 2000-03-12, HB Jassin.
- ↑ The Jakarta Post 2000-03-12, Memory of Jassin.
- ↑ Rampan 2000, kc. 188.
- ↑ Saaed 2005, kc. 86.
- ↑ a b Rampan 2000, kc. 189.
- ↑ "HB Jassin dies of stroke". The Jakarta Post. Jakarta. 12 March 2000. Diarsip saka sing asli ing 22 July 2009. Dibukak ing 23 November 2011.