Ngèlmu alam
Ngèlmu alam (Inggris: natural science; utawi ngèlmu kawruh alam) inggih punika istilah ingkang dipunginaakèn kanggé merujuk ing rumpun ngèlmu ing pundhi obyeknya inggih punika bènda-bènda alam kaliyan hukum-hukum ingkang mèsti lan umum, kalampahan ing wanci punapa lan ing pundhi kèmawon.[1] Sains (science) dipunpèndèt saking tèmbung latin scientia ingkang tègèsipun harfiahnipun inggih punika kawruh. Sund lan Trowbribge ngrumusakèn manawi Sains punika kumpulan kawruh lan prosès.Nanging Kuslan Stone nyèbatakèn manawi Sains inggih punika kempalan kawruh lan cara-cara kanggé angsal lan ngginaakèn kawruh punika. Sains punika produk lan prosès ingkang boten saged kapisahakèn. "Real Science is both product and process, inseparably Joint" (Agus. S. 2003: 11)
Sains dados prosès punika langkah-langkah ingkang dipuntempuh para ilmuwan kanggé nglampahi penyelidikan ing rangka madosi penjelasan babagan tandha-tandha-tandha-tandha alam. Langkah mau inggih punika merumusken prekawis, merumuskan hipotesis, ngrancang eksperimen, ngumpulaken data, nganalisis lan pungkasaning nyimpulaken. Saking ngriki katingal manawi karakteristik ingkang dhasar saking Sains inggih punika kuantifikasi tegesé tandha-tandha alam saged wujud kuantitas.
Ilmu alam nyinaoni aspek-aspek fisik lan nonmanusia babagan Bumi lan alam sakkeliling. Ilmu-ngèlmu alam mbentuk landasan kanggé ngèlmu terapan, ingkang kalihipun dipunbentenaken saking ngèlmu sosial, humaniora, téyologi, lan seni.
Matematika boten dipunanggep dados ngèlmu alam, nanging dipun-ginakaken dados penyedia piranti utawi perangkat lan kerangka makarya ingkang dipun-ginakaken ing ngèlmu-ngèlmu alam. Istilah ngèlmu alam jugi dipun-ginakaken kanggé ngenali "ngèlmu" dados disiplin ingkang ndhèrèk métodhe ilmiah, bènten kaliyan filsafat alam. Ing sekolah, ngèlmu alam dipunsinaoni kanthi umum ing mata wulangan Ilmu Pengetahuan Alam(biyasa dipuncekak IPA).
Tingkat kepastian ngèlmu alam relatif inggil ngingat obyekipun ingkang kongkrit, amargi hal punika ngèlmu alam lazim ugi dipunsebut ngèlmu pasti[1].
Cabang utama
besutCabang-cabang utama saking ngèlmu alam inggih punika:
Pendidikan ngèlmu kawruh alam ing Indonésia
besutKedudukan ngèlmu kawruh alam (IPA)
besutIlmu ngerembag kaliyan pesat, ing dasaripun ngèlmu ngerembag saking kalih cabang utama inggih punika filsafat alam ingkang lajengipun dados rumpun ngèlmu-ngèlmu alam (the natural sciences) lan filsafat moral ingkang lajengipun tumuwuh ing ngèlmu-ngèlmu sosial (the social sciences). Ilmu-ngèlmu alam kapérang dados kalih kelompok inggih punika ngèlmu alam (the physical sciences) lan ngèlmu hayat (the biological sciences) (Jujun. S. 2003). Ilmu alam inggih punika ngèlmu ingkang nyinaoni zat ingkang mbentuk alam semesta nanging ngèlmu hayat nyinaoni makluk hidup ing salebeting. Ilmu alam salajengipun bercabang malih dados fisika (nyinaoni massa lan ènergi), kimia (nyinaoni substansi zat), astronomi (nyinaoni benda-benda langit lan ngèlmu bumi (the earth sciences) ingkang nyinaoni bumi piyambak.