Imamah

Imamah (Basa Arab:إمام) yaiku siji terminologi Islam Singah kang ateges Kapemimpinan. Sajeroning Sunni bisa dipadhakake Khalifah.

Muslim Singah precaya yèn saben jaman ana siji pemimpin kang sinebut Imam Jaman kang minangka Wali kanggo sekabèhing Muslim.

Sajeroning Singah ana sapérangan sèkte kang béda ing babagan cacah Imam utawa jalur suksesi. Isu ngenani sapa Imam sebenare dadi isu utama kang njalari pamaroné sèkte kalebu Imamiyah (Rolas Imam), Ismailiyah (Pitung Imam), Zaidiyah (Limang Imam), lan liyané. Nanging panganut kang gedhé dhéwé yaiku Imamiyah.

Imam

Kapitayan manut Rolas Imam

Imamiah yaiku golongan mayoritas ing Singah, uga sinebut Itsna Asyariah. Iki yaiku pratélan Imam kang minangka pangganti Muhammad sajeroning kapemimpinan umat (dudu minangka Nabi, amarga Imamiah nduwéni panyaruwé yèn Nabi pungkasan yaiku Muhammad). Saben Imam minangka anak saka imam sadurungé kajaba Husain bin Ali, kang minangka sadulur Hasan bin Ali.

Ali bin Abi Thalib (600–661), uga kaloka Amirul Mukminin
Hasan bin Ali (625–669), uga kaloka Hasan al-Mujtaba
Husain bin Ali (626–680), uga kaloka Husain asy-Syahid
Ali bin Husain (658–713), uga kaloka Ali Zainal Abidin
Muhammad bin Ali (676–743), uga kaloka Muhammad al-Baqir
Ja'far bin Muhammad (703–765), uga kaloka Ja'far ash-Shadiq
Musa bin Jafar (745–799), uga kaloka Musa al-Kadzim
Ali bin Musa (765–818), uga kaloka Ali ar-Ridha
Muhammad bin Ali (810–835), uga kaloka Muhammad al-Jawad atau Muhammad at-Taqi
Ali bin Muhamad (827–868), uga kaloka Ali al-Hadi
Hasan bin Ali (846–874), uga kaloka Hasan al-Asykari
Muhammad bin Hasan (868—), uga kaloka Muhammad al-Mahdi

Kapitayan manut Ismailiyah

Ismailiyah precaya yèn lima pisanan saka enem Imam ing dhuwur yaiku Imam sabeneré pangganti Muhammad, nanging Ismailiyah nduwéni panyaruwé yèn Ismail bin Jafar yaiku Imam pangganti bapaké Jafar as-Sadiq, dudu seduluré Musa al-Kazim. Saka Ismail bin Jafar, garis Imam Ismailiyah nganti Aga Khan kang ngeklaim minangka keturunané. Deleng [1].