Silas Papare
Silas Papare ( lair ing Serui, Papua, 18 Dhésèmber 1918 – pati ing Serui, Papua, 7 Maret 1979 ing umur 60 taun [1][2] ) minangka pejuang kanggo nggabungake Irian Jaya ( Papua ) dadi wilayah Indonesia. Dhèwèké dadi pahlawan nasional Indonesia . Jenengé dijaluk minangka salah sawijining Kapal Perang Corvette kelas Angkatan Laut Indonesia KRI Silas Papare kanthi lambung nomer 386, lan jenengé uga diabadikan dadi jeneng Pangkalan Angkatan Udara Indonesia ing Sentani, Jayapura dadi Pangkalan Udara Silas Papare Jayapura . Kajaba iku, Monumen Silas Papare didegake cedhak pantai lan pelabuhan Serui. Nalika ing Jayapura, jenenge dadi jeneng Silas Papare's College of Social and Political Science (STISIPOL), sing ana ing Jalan Diponegoro lan Pangkalan Angkatan Udara Indonesia Silas Papare, nalika ing kutha Nabire, Silas Papare's jeneng dielingi arupa jeneng dalan.[3]
| Silas Papare | |
|---|---|
_di_Republik_Indonesia,_p419.jpg) Silas Papare, 1955 | |
| Rerincèn dhiri | |
| Lair | 18 Dhésèmber 1918 Serui, Papua |
| Pati | Maret 7, 1979 (umur 60) Serui, Papua |
| Agama | Kristen |
| Pangaji | Pahlawan Nasional |
Sejarah Ringkes besut
Dhèwèké ngrampungake pendhidhikan ing Sekolah Perawat ing taun 1935 lan kerja ing rumah sakit ing Serui suwene 3 taun. Sawise iku Sila kerja ing perusahaan minyak ing Sorong nganti taun 1942 nalika Jepang lumebu. Ing taun 1944, dhèwèké direkrut dadi mata-mata Amerika Serikat kanggo mbantu perlawanan nglawan Jepang ing Papua. Nalika Walanda nyoba ngrebut Papua sawise Perang Dunia II rampung, Silas lan kanca-kancane mengaruhi Batalyon Papua kanggo brontak ing Desember 1945. Upaya kasebut gagal lan Silas diukum Walanda lan dipenjara ing Jayapura.[3]
Nalika kerja ing Serui, Silas kenal karo Dr. Sam Ratulangi, Gubernur Sulawesi sing diasingake karo Walanda menyang papan iki. Kenalan kasebut nambahake kapercayan manawa Papua kudu bebas lan gabung karo Republik Indonesia . Pungkasane, dhèwèké nggawe Partai Kemerdekaan Irlandia Indonesia (PKII) ing wulan November 1946.[3] Ing taun 1949, anggota PKII terus saya mundhak nganti 4000 wong, sanajan PKII dinyatakake ilegal dening Walanda lan digunakake kanthi rahasia.[2] Silas dicekel maneh karo wong Walanda amarga ngadegake PKII lan dipenjara ing Biak . Nanging, Silas Papare bisa lolos lan lunga menyang Yogyakarta .[2][3]
Ing wulan Oktober 1949 ing Yogyakarta, dhèwèké nggawe Badan Perjuangan Irian ing Yogyakarta kanggo mbantu pamrentah Republik Indonesia kanggo nggabungake Irian Barat menyang wilayah Republik Indonesia. Silas Papare, sing nalika semana aktif ing Front Nasional Pembebasan Irian Barat (FNPIB) uga dijaluk Presiden Soekarno dadi salah sawijining delegasi Indonesia ing Perjanjian New York kang ditandhatangani tanggal 15 Agustus 1962, sing mungkasi Indonesia konfrontasi karo Walanda ing babagan Irian Barat. Sawise nggabungake Irian Barat, dhèwèké banjur diangkat dadi anggota MPRS .[3]
Pahlawan Nasional besut
Amarga perjuangan lan jasane kanggo nyoba supaya Irian Jaya lumebu ing Republik Indonesia lan mbantu ngusir para penjajah, pamrentah Indonesia menehi gelar Pahlawan Nasional tanggal 14 September 1993 kanthi Keputusan Presiden Nomor 77 / TK / 1993.[3]
Referensi besut
- ↑ "Profil - Silas Papare". merdeka.com (ing basa Inggris). Dibukak ing 2020-06-13.
- ↑ a b c "Silas Papare, Tokoh Pejuang dari Timur Indonesia - BADAN INTELIJEN NEGARA REPUBLIK INDONESIA". www.bin.go.id. Diarsip saka sing asli ing 2020-06-13. Dibukak ing 2020-06-13.
- ↑ a b c d e f "Silas Papare, Mantan Mata-mata Amerika Asal Papua yang Jadi Pahlawan Nasional Atas Usahanya Bawa Bumi Cendrawasih Kembali ke Pelukan Ibu Pertiwi - Semua Halaman - Sosok". sosok.grid.id (ing basa Indonesia). Dibukak ing 2020-02-27.
Pustaka besut
- Chauvel, Richard (2005). Constructing Papuan Nationalism : History, Ethnicity, and Adaption (ing basa Inggris). Washington, D.C.: East-West Center. ISBN 1-932728-26-0.
- Lumintang, Onnie; Haryono, P. Suryo; Gunawan, Restu; Nurhajarini, Dwi Ratna (1997). Biografi Pahlawan Nasional Marthin Indey dan Silas Papare (PDF) (ing basa Indonesia). Indonesia: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia.
- Penders, Christian Lambert Maria (2002). The West New Guinea Debacle: Dutch Decolonisation and Indonesia, 1945-1962 (ing basa Inggris). University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-2470-9.
- Singh, Bilveer (2011). Papua: Geopolitics and the Quest for Nationhood (ing basa Inggris). Transaction Publishers. ISBN 978-1-4128-1206-1.
- Webster, David (2012). "Race, Identity and Diplomacy in the Papua Decolonization Struggle, 1949-1962". Race, Ethnicity and the Cold War: A Global Perspective. Vanderbilt University Press. ISBN 9780826518439.