Tembung sesulih

Tembung sesulih (Basa Indonésia: kata ganti utawa pronomina), iku tembung sing kanggo sesulih utawa pengganti siji wujud (benda), supaya ora disebutaké bola-bali.

Déné tembung sesulih ing basa Jawa iki bisa dipérang dadi:

Tembung sesulih tunggal sing mratélakaké wong (kata ganti orang)
- Utama purusa (kata ganti orang pertama): aku, awakku, kene, riki, kula, kawula, adalem, abdi dalem, ingsun, ingong, ingwang, réang, ulun, manira
- madya purusa (kata ganti orang kedua): kowé, awakmu, kono, sira, sliramu, slirané, samang, sampéyan, riku, panjenengan, andika, jengandika, dika, rika, karah, nandalem, paduka, panjenengan dalem, sampéyan dalem, pakenira
- pratama purusa (kata ganti orang katiga): dhèwèké, dhèknéné, dhèkné, kana, karah, panjenengané, panjenenganipun, piyambaké, piyambakipun, rika
Tembung sesulih jamak sing mratélakaké wong (kata ganti orang): kita, aku kabèh, kula sadaya, kowé kabèh, sira kabèh, lsp lan riki, riku, rika, kéné, kono, kana
tembung sesulih pandarbé (kata ganti milik):panambang ku ing 'omahku'
Tembung sesulih panuduh sing mratélakaké dumununging barang (kata ganti tunjuk)
Tembung sesulih sing dadi tembung panggandhèng (kata ganti hubung)
Tembung sesulih pitakèn (kata ganti tanya)
Tembung sesulih sadhéngah: Tembung sesulih barang sing ora genah (kata ganti tak tentu)