Wadhuk Cacaban
Wadhuk Cacaban iku salah sawijining wadhuk utawa bendhungan sing ana ing provinsi Jawa Tengah.[1] Pesthinè wadhuk Cacaban dumunung ana ing tlatah kacamatan Kedhung Banteng,kabupatèn Tegal.[2] Ambanè aréal wadhuk iki ya iku 928,7 Ha lan bisa nampung banyu nganti 90 yuta mˢ.[2] Panggonè wadhuk Cacaban ora adoh saka Slawi, kira-kira antaranè 9 km marang wétan ing désa Karanganyar.[3] Kahananè wadhuk iki kadhukung déning èndhah pemandhangan hutanè sing apik banget lan panoramanè sing èndhah uga.[3]
| Wadhuk Cacaban | |
|---|---|
| Negara | Indonésia |
Wadhuk Cacaban diresmékaké déning Présidhèn Soekarno nalika taun 1952.[4] Wadhuk iki guna sejatinè ya iku kanggo ngiléni banyu marang sawah-sawah ing sakiwa-tengenè. Nanging pranyata ora mung kaya kang mau, fungsi wadhuk Cacaban uga dienggo obyék wisata.[4] Cacaban dadi salah siji obyek wisata andalan lan kena didadékaké salah siji papan wisata alternatif.[4] Para wisatawan bisa nikmati swasana santai kanthi mancing iwak, lumaku-lumaku ing dhuwur bendhungan utawa bisa uga ngiteri wadhuk nganggo kapal montor.[4] Ing sakiwa tengenè wadhuk uga akèh warung-warung sing nyedhiakakè penganan.Warung cilik sing ana ing Cacaban seringè dodol lontong tèmpè. Nanging ana uga sing dadi panganan andalan ing tlatah Cacaban kono, ya iku manéka iwak banyu tawar sing saben wayah mesthi sinedya. Sacara géografis kawasan wisata alam waduk Cacaban dumunung ana ing telung wewengkon kacamatan ya iku Kacamatan Kedungbanteng sing kalebu sapérangan Désa Penujah, Karanganyar, Tonggara lan Karangmalang, Kacamatan Jatinegara sing kalebu sapérangan Désa Jatinegara, Dukuhbangsa, Lebakwangi, Capar, Padasari lan Wotgalih lan Kacamatan Pangkah ya iku sapérangan Désa Dermasuci.[5]
Sajarah
besutWadhuk Cacaban wiwit digagas panggawèyanè taun 1914 lan digawè perencanaan detailè ng taun 1930 déning pamaréntahan kolonial walandi.[5] Pembangunanè nembé bisa kalaksanan ing taun 1952 ing endi sing nyéléhakè batu pertamanè ya iku Prèsidhén Republik Indonesia,Ir. Soekarno nalika tanggal 16 September 1952, lan rampung panggawéyanè ing taun 1958 lan diresmékakè panggunaanè déning penjabat présidhèn Mr. Sartono tanggal 19 Mèi 1958.[5] Wiwit iku kanthi resmi wadhuk Cacaban dioperasionalakè nganti sapréné.[5]
Cathetan suku
besut- ↑ wartawarga.gunadarma.ac.id[pranala mati permanèn](kaundhuh tanggal 9 April 2011)
- ↑ a b travel.detik.com(dipunundhuh tanggal 9 April 2011)
- ↑ a b tegalbahari.com[pranala mati permanèn](dipunundhuh tanggal 9 April 2011)
- ↑ a b c d wisatanesia.com Archived 2010-10-06 at the Wayback Machine.(dipunundhuh tanggal 9 April 2011)
- ↑ a b c d wisatategal.com[pranala mati permanèn](dipunundhuh tanggal 9 April 2011)