Aksara Kan Jepang (Kanji) Ngenani wuni iki rungokna  (漢字?), tegesé aksara Kan, iku aksara Cina kang dipigunakaké sajeroning basa Jepang. Kanji minangka salah siji saka papat sèt aksara kang dipigunakaké sajeroning tulisan modhèren Jepang saliyané aksara kanah ( katakanah, hiraganah) lan romaji. Kanji biyèné uga karan mana (真名?) utawa shinji (真字?) kanggo mbédakaké saka kana. Aksara kanji dianggo nglambangaké citakara (Ind: konsep) utawa idhep (tembung aran, akar tembung kriya, akar tembung sipat, lan tembung katrangan). Sauntara iku, hiraganah lumrahé dianggo minangka okuriganah kanggo nulisaké inflèksi tembung kriya lan tembung-tembung kang wod tembungé ditulis nganggo kanji, utawa tembung-tembung asli basa Jepang. Saliyané iku, hiraganah dianggo nulis tembung-tembung kang angèl ditulis lan diéling-éling yèn ditulis nganggo aksara kanji. Kajaba tembung silihan, aksara kanji dianggo nulis amèh kabèh tembung kang asal saka basa Cina lan basa Jepang.

Rujukan

besut

Wacan

besut
  • DeFrancis, John (1990). The Chinese Language: Fact and Fantasy. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-1068-6.
  • Hadamitzky, W., and Spahn, M., (1981) Kanji and Kana, Boston: Tuttle.
  • Hannas, William. C. (1997). Asia's Orthographic Dilemma. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-1892-X (paperback); ISBN 0-8248-1842-3 (hardcover).
  • www.japan-guide.com
  • Kaiser, Stephen (1991). Introduction to the Japanese Writing System. In Kodansha's Compact Kanji Guide. Tokyo: Kondansha International. ISBN 4-7700-1553-4.
  • Morohashi Tetsuji, 大漢和辞典/Daikanwajiten (Comprehensive Chinese-Japanese Dictionary) 1984-1986. Tokyo: Taishukan (generally regarded as the most authoritative kanji dictionary)
  • Mitamura, Joyce Yumi and Mitamura, Yasuko Kosaka (1997). Let's Learn Kanji. Tokyo: Kondansha International. ISBN 4-7700-2068-6.
  • Unger, J. Marshall (1996). Literacy and Script Reform in Occupation Japan: Reading Between the Lines. ISBN 0-19-510166-9

Pranala njaba

besut