Iwak asin, kayata iwak herring utawa iwak kod sing garing lan asin, yaiku salah sawijining jinis panganan iwak sing diobati nganggo uyah garing lan banjur dijaga kanggo dipangan mengko. Pangatusan utawa uyah salah siji karo uyah garing utawa karo brine, ana cara mung kondang saka dijogo iwak tekan abad kaping 19. Iwak garing lan iwak asin (utawa iwak sing garing lan asin) minangka panganan utama ing Karibia, Afrika Lor, Asia Kidul, Asia Tenggara, China Selatan, Skandinavia, bagean Kanadha kalebu Newfoundland, Ruslan pesisir, lan ing Arktik . Kaya daging liyane sing wis diobati uyah, menehi protein kewan sing dijaga sanajan ora ana kulkas

Rekonstruksi tanduran ngasinake iwak Roma ing Neapolis

.Salting minangka pelestarian panganan kanthi uyah sing bisa garing.[1] Gegandhengan karo pickling (nyiyapake panganan nganggo brine, yaiku banyu asin), lan minangka salah sawijining cara paling tuwa kanggo nglestarekake panganan. Uyah nyegah tuwuhing mikroorganisme kanthi ngetokake banyu saka sel mikroba liwat osmosis . Konsentrasi uyah nganti 20% dibutuhake kanggo mateni umume spesies bakteri sing ora dikarepake. Rokok, asring digunakake ing proses ngobati daging, nambah bahan kimia ing permukaan daging sing nyuda konsentrasi uyah sing dibutuhake. Garam digunakake amarga umume bakteri, jamur lan organisme liyane sing bisa patogen ora bisa urip ing lingkungan sing asin banget, amarga uyah sing hipertonik . Sel sing urip ing lingkungan kaya ngono bakal dehidrasi liwat osmosis lan mati utawa dadi ora aktif sementara.

Maneka iwak asin didol ing pasar ing pinggiran Jakarta, Indonesia
  1. "Historical Origins of Food Preservation." Archived 2011-10-15 at the Wayback Machine. University of Georgia, National Center for Home Food Preservation. Accessed Mat 2012.