Perang Salib Kapindho

Perang Salib Kapindho
	Péranganing Perang Salib
	; Peta taun 1140 kang nuduhaké tibané Edessa ing pérangan tengen peta, kang sebab kadadeyané Perang Salib Kaloro.
Titimangsa	1145-1149
Pernah	Ujung Iberia, Timur Dekat (Anatolia, Levant, Palestina), Mesir
Asil	Gagale ngadegaké manèh Edessa. Kadadeyané paprangan antarané nagara-nagara Wadya Salib lan kamaharajan Muslim. Lisboa kalah saka Portugis, Tibané Murabitun, lan bangkite Muwahidun. Traktat perdamaian antarané Kamaharajan Bizantium lan Seljuk. Kadadeyané kategangan antarané Kamaharajan Bizantium lan Wadya Salib. Wiwité serangan Wadya Salib ing Mesir.
Owah-owahan; laladan	Lisboa direbut déning Portugal; saliyané iku status quo ante bellum
Péhak kang perang
Wadya Salib Karajan Yerusalem; Kamaharajan Bizantium; Karajan Prancis; Kamaharajan Romawi Suci Kadipaten Franken; Kadipaten Bayern; Kadipaten Schwaben; Markgrafschaft Steiermark; Kadipaten Bohemia; ; Karajan Inggris Kadipaten Normandia; ; Karajan Portugal; Kastilia; Comitatus Barcinonensis; León; Karajan Sisilia;	Muslim Kasultanan Rum; Murabitun; Muwahidun; Zengid; Abbasiyah; Fatimiyah;
Pangarep
Melisende dari Yerusalem Baldwin III dari Yerusalem Raymond II Raymond dari Poitiers Manuel I Komnenos Thoros II Afonso I dari Portugal Alfonso VII dari León Conrad III dari Jerman Ottokar III dari Styria Louis VII dari Prancis Thierry dari Elsas Stephen dari Inggris Geoffrey V	Mesud I Tashfin bin Alibr Ibrahim bin Tashfin Ishaq bin Ali Abdul Mu'min Imad ad-Din Zengi Saif ad-Din Ghazi I Al-Muqtafi Al-Hafiz
Kakuwatan
	Jerman: 20.000 wadya Prancis: 15.000 wadya

Perang Salib Kapindho (1145–1149) ya iku perang salib kapindho kang digawé saka Éropah. Perang iki kadadéan amarga kalahé County Edessa ing taun sadurungé. Edessa ya iku nagara wadya salib kang kapisan didekné sasuwené Perang Salib Kapisan (1095–1099), lan uga nagara kang kapisan kalah. Perang Salib Kaloro diumumaké déning Paus Eugenius III, lan minangka Perang Salib kapisan kang dipanggedhèni déning ratu-ratu Éropah, kaya ta Louis VII saka Prancis lan Conrad III saka Jerman, kanthi bantuan saka bangsawan-bangsawan Éropah wigati liyané. Pasukan-prajurit kaloro ratu mau obah nyeberangi Éropah kanthi kapisah lan sithik kalangan déning kaisar Romawi Etan, Manuel I Comnenus. Sawisé nglewati Bizantium lan lumebu ing Anatolia, prajurit-prajurit kaloro ratu mau dikalahaké déning wadya Seljuk. Louis, Conrad, lan sisa saka wadyabalaé wes kasil tekan Yerusalem lan ngirim serangan kang "salah" ing Damaskus ing taun 1148. Perang Salib ing Etan éntuk kamenangan. Gagalé iki nyurung babagan tibané kutha Yerusalem lan Perang Salib Katelu ing abad angka 12.

Wadya salib kang bisa éntuk kamenangan ya iku gabungan wadya salib Flandria, Frisia, Normandia, Inggris, Sekotlan, lan Jerman Panjenengané numpak kapal pinuju Tanah Suci. Ing tengah lelampahan, wadya mau mandek lan mbiyantu bangsa Portugis ngrebut Lisboa taun 1147. Saliyané iku, Perang Salib Lor dikobarké munangka upaya kanggo ngubah wong-wong kang nganut paganisme dadi iman karo Kristen, lan panjenengané kudu berjuang sasuwené pirang-pirang abad.

Latar belakang

Sawisé lekas Perang Salib Kapisan lan Perang Salib 1101, ana telu nagara wadya salib kang didekné ing étan, ya iku Karajan Yerusalem, Kepangeranan Antiokhia, lan County Edessa. County Tripoli didekné ing taun 1109. Edessa ya iku nagara kang kanthi géografis mapan paling lor saka papat nagara iki, lan uga minangka nagara kang paling ringkih lan mung nduwé sithik penduduk. Pramila saka iku , daerah iki kerep diserang déning nagara-nagara Muslim kaya ta Ortoqid, Danishmend, lan Seljuk. Baldwin II lan Joscelin saka Courtenay ditangkap amarga kalahé penjenengané ing Paprangan Harran taun 1104. Baldwin lan Joscelin ditangkep kaping pindone ing taun 1122, lan sanadyan Edessa bali aman sawisé Paprangan Azaz ing taun 1125, Joscelin tilar donya ing paprangan taun 1131. Paneruse, Joscelin II, kapeksa sekuthu karo kamaharajan Romawi Etan, nanging, ing taun 1143, Kaisar Romawi Etan, John II Comnenus lan Raja Yerusalem Fulk saka Anjou, tilar donya. Joscelin uga padu karo Count Tripoli lan Pangeran Antiokhia, saingga Edessa ora duwé sekuthu kang kuwat.

Cathetan sikil

↑ J. Norwhich, Byzantium: The Decline and Fall, 94
↑ J. Norwhich, Byzantium: The Decline and Fall, 95

Rujukan

Baldwin, M. W. (1969). The first hundred years. Madison, WI: University of Wisconsin Press.
Barraclough, Geoffrey (1984). The Origins of Modern Germany. New York: W. W. Norton & Company. kc. 481. ISBN 0-393-30153-2.
Brundage, James (1962). The Crusades: A Documentary History. Milwaukee, WI: Marquette University Press.
Christiansen, Eric (1997). The Northern Crusades. London: Penguin Books. kc. 287. ISBN 0-14-026653-4.
Davies, Norman (1996). Europe: A History. Oxford: Oxford University Press. kc. 1365. ISBN 0-06-097468-0.
Herrmann, Joachim (1970). Die Slawen in Deutschland. Berlin: Akademie-Verlag GmbH. kc. 530.
Norwich, John Julius (1995). Byzantium: the Decline and Fall. Viking. ISBN 9780670823772.
Riley-Smith, Jonathan (1991). Atlas of the Crusades. New York: Facts on File.
Riley-Smith, Jonathan (2005). The Crusades: A Short History (édhisi ka-Second). New Haven, CT: Yale University Press. ISBN 0-300-10128-7.
Runciman, Steven (1952; repr. Folio Society, 1994). A History of the Crusades, vol. II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100–1187. Cambridge University Press. {{cite book}}: Check date values in: |year= (pitulung)
Tyerman, Christopher (2006). God's War: A New History of the Crusades. Cambridge: Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 0-674-02387-0.
William of Tyre; Babcock, E. A.; Krey, A. C. (1943). A History of Deeds Done Beyond the Sea. Columbia University Press. OCLC 310995.

Wacanan lanjut

Primer

Anonim. De expugniatione Lyxbonensi. The Conquest of Lisbon. Disunting dan diterjemahkan olèh Charles Wendell David. Columbia University Press, 1936.
Odo dari Deuil. De profectione Ludovici VII in orientem. Disunting dan diterjemahkan olèh Virginia Gingerick Berry. Columbia University Press, 1948.
Otto dari Freising. Gesta Friderici I Imperatoris. The Deeds of Frederick Barbarossa. Disunting dan diterjemahkan olehCharles Christopher Mierow. Columbia University Press, 1953.
The Damascus Chronicle of the Crusaders, extracted and translated from the Chronicle of Ibn al-Qalanisi. Disunting dan diterjemahkan olèh H. A. R. Gibb. London, 1932.
William dari Tirus. A History of Deeds Done Beyond the Sea. Disunting dan diterjemahkan olèh E. A. Babcock and A. C. Krey. Columbia University Press, 1943.
O City of Byzantium, Annals of Niketas Choniatēs, diterj. Harry J. Magoulias. Wayne State University Press, 1984.
John Cinnamus, Deeds of John and Manuel Comnenus, trans. Charles M. Brand. Columbia University Press, 1976.

Sekunder

Gervers, Michael, ed. The Second Crusade and the Cistercians. St. Martin's Press, 1992.
Phillips, Jonathan, and Martin Hoch, eds. The Second Crusade: Scope and Consequences. Manchester University Press, 2001.
Phillips, Jonathan (2007). The Second Crusade: Extending the Frontiers of Christendom. Yale University Press.
Setton, Kenneth, ed. A History of the Crusades, vol. I. University of Pennsylvania Press, 1958 (tersedia daring).
Villegas-Aristizábal, Lucas, "Anglo-Norman involvement in the conquest of Tortosa and Settlement of Tortosa, 1148–1180", Crusades, 8, Aldeshot, 2009, pp. 65–129.

Pranala njaba

The Perang Salib Kedua Archived 2011-01-10 at the Wayback Machine. di sumber internet abad pertengahan
Quantum praedecessores^{[pranala mati permanèn]} dari Patrologia Latina (basa Latin)

[germanarmy-1] J. Norwhich, Byzantium: The Decline and Fall, 94

[frencharmy-2] J. Norwhich, Byzantium: The Decline and Fall, 95

[1]

[2]