Lenga samin
Lenga Samin ( Basa Arab : سمن, samn ) utawa ghee ( Hindi घी, Urdu گھی, Punjabi ਘੋ, Kashmiri ग्याव / گیاو - saka Sanskrit ghṛtə घृत padhang ) yaiku mertega saka kewan sing dijupuk gajihé ( daging sapi, kebo, wedhus, unta, unta ) ( daging sapi, sapi, sapi ) mandhiri . Asli saka wilayah lor saka India anak bawana, lenga iki digunakaké lan diprodhuksi ing anak bawana India, Asia Kidul-Wétan, Timur Tengah, Afrika lor lan Afrika Wétan .[1]
Ing India, lenga samin dibedakaké karo ghee lan vanaspati . Kamangka ing Indonesia ghee lan vanaspati dipadhakaké karo lenga samin, sanajan ghee lan vanaspati beda. lenga Samin duwéni 2 jinis, yaiku: [1] Archived 2020-02-06 at the Wayback Machine.
- Ghee utawa lenga samin kewan
- Lenga samin sayur-sayuran utawa Vanaspati
Lenga Samin digunakaké minangka lenga masak kanthi manèka resep ing masakan Asia Kidul ( masakan India lan Pakistan ), masakan Asia Tenggara, lan masakan Timur Tengah . Ing Indonesia, ditepungi minangka lenga samin padhet saka lemak sayuran ( lenga sawit ). Ing Arab Saudi samin lenga sing umumé digunakaké yaiku lenga samin kewan. Bentené lenga sayur lan kewan yaiku gandha, lemak sayuran ora beda karo margarin, déné lenga kewan duwé ganda sing enak kaya butter ( butter ). Ing India lenga samin umumé digunakaké sayur-sayuran, déné ing semenanjung Arab jinis lenga adhedhasar kewan umumé digunakaké kanggo masak.[2] Masakan Indonesia nggunakaké lenga samin, kaya ta martabak, nasi kebuli, sop wedhus, mughalghal, martabak India, lan soto betawi .
Nggawé
besutMertèga tawar dimasak ing manci nganti panas kurang luwih nganti kabèh banyu wis nguwab lan protein wis dienggoni. Bagean cuwèran lan bening alon-alon diilangi kanthi nggawa protein susu beku ing sisih ngisor. Bedané karo mertèga, lenga samin awèt disimpen tanpa kudu dipasang selawase ing kulkas yèn dilebokaké ing pakét kedhap udara supaya bebas kelembapan lan nyegah oksidasi [3]
Agama
besutIng agama Hindhu, ghee digunakaké minangka wedang dewa ing kurban ritual ngombe lan lenga bumi . Malah ana puji kanggo ghee.[4] Wong Hindu ngobong ghee nalika nindakaké ritual Aarti, lan minangka lenga lampu kanggo lampu syukur sing diarani diya utawa jero . Kajaba iku, ghee sing digunakaké ing pernikahan pesta, panguburan, lan adus murti .
Ing perayaan agama liyané, ghee digunakaké nalika ndedonga menyang Shiwa nalika prayaan Maha Shivaratri, digunakaké nalika adus phallus kanthi papat barang suci liyané: gula, susu, yogurt, lan madu (limang sesaji suci utawa panchamrut ). Ing buku Mahabharata Anusasana Parwa, Bhishma ujar manawa ora ana korban sing bisa ditindakaké tanpa bantuan karo yogurt lan ghee .[5] Ing pirang-pirang jumlah, ghee digunakaké minangka barang sesajen nalika nindakaké yadnya ( homam ) amarga dipercaya panganan kanggo para dewa.
Cathetan sikil
besut- ↑ "Butter and Milk Fat Products". The technology of traditional milk products in developing countries. Food and Agriculture Organization. Dibukak ing 2009-07-01.
- ↑ Pahan, Iyung. Paduan Lengkap Kelapa Sawit. Niaga Swadaya. ISBN 9-7948-9995-X.
- ↑ "Ghee -- Indian clarified butter". food-india.com. Dibukak ing 2009-07-01.
- ↑ [Language and Style of the Vedic Rsis, Tatyana Jakovlevna Elizarenkova (C) 1995, p. 18.]
- ↑ "Cows are Sacred". Mahabharata, Anusasana Parva Sections LXXXIII - LXXVII - LXXVI. A - Z Hinduism. Dibukak ing 2009-07-01.