Dhaptar pamenang Bebungah Nobel Ékonomi
Pangaji-aji Bank Swèdhen sajeroning Ilmu Ékonomi (En: Nobel Memorial Prize in Economic Sciences;Swe lan Nor: Nobelpriset i ékonomi), sok ingsebut Pengregaan Nobel babagan Ékonomi, béda karo bebungah nobel liyané, amarga satemené bab iki dudu péranganing wasiat Alfred Nobel. Bebungah iki ingselenggarakaké déning Bank Sweinga (Sveriges Riksbank) padha ulang Taun ke-300 padha 1969. Anggota kulawarga Nobel mrotès panggunaan istilah "Pangaji-aji Nobel ing babagan Ékonomi" sajeroning kontèks apa waé. Sanadyan mangkono, sajeroning kontèks Bebungah Nobel, kerep ingsebut mung minangka "Bebungah ing babagan Ékonomi".
Pangumuman besut
Pangumumané ora ditindakaké ing tanggal sing gumathok, nanging lumrahé ditindakaké ing dina Senin tengahan kaloro Oktober. Wara-wara ditindakaké ing gedhong Institut Nobel lan wis dadi prastawa gedhé. Bebungah diwènèhaké saben taun ing tanggal 10 Dhésèmber, tanggal nalika Alfred Nobel séda ing taun 1896. Wiwit taun 1905 nganti 1946, upacara penganugerahan dianakaké ing Institut Nobel, banjur wiwit 1947 ing aula Universitas Oslo, lan ing taun 1990 dipindhah menyang balai kutha Oslo.
Pratélan panampa bebungah Nobel ing babagan Ékonomi wiwit 1969 ya iku:
| Taun | Panampa | Karya sing inganugerahi Pangaji-aji |
|---|---|---|
| 1969 |  Ragnar Anton Kittil Frisch lan 22px Jan Tinbergen
|
ngembangaké modhèl dinamis terapan tumrap analisis prosès ékonomi |
| 1970 |  Paul Samuelson
|
makarya ilmiah sajeroning ngembangaké téyori ékonomi statis lan dinamis sarta berperan aktif sajeroning ngundhakaké tingkat analisis ing babagan ngèlmu ékonomi |
| 1971 | Simon Kuznets
|
interpretasi tuwuhing ékonomi kanthi empiris sing nggawa marang seserepan anyar lan jero ngenani struktur ékonomi lan sosial sarta prosès pangyasa |
| 1972 |  John Richard Hicks lan Kenneth Arrow
|
kontribusi pionir marang téyori keseimbangan ékonomi umum lan téyori kasajahtran |
| 1973 | Wassily Leontief
|
pengembangan métodhe masukan-keluaran lan aplikasinya marang masalah-masalah ékonomi sing wigati. |
| 1974 | 22px Gunnar Myrdal lan Friedrich Hayek
|
makarya pionir sajeroning téyori ngenani dhuwit lan fluktuasi ékonomi, lan analisis ngenani saling ketergantungan antarané fenomena institusi, ékonomi lan sosial |
| 1975 | 22px Leonid Kantorovich lan Tjalling Koopmans
|
kontribusi marang téyori alokasi sumber sing optimum |
| 1976 | Milton Friedman
|
pencapaian ing babagan analisis konsumsi, sajarah lan téyori moneter lan dhémonstrasi ngenani kebijakan stabilisasi sing kompleks. |
| 1977 | 22px Bertil Ohlin lan James Meade
|
kontribusi marang téyori dagang internasional lan pergerakan kapital internasional |
| 1978 | Herbert Simon
|
panelitèn pionir ngenani prosès pengambilan kaputusan ing sajeroning organisasi ékonomi. |
| 1979 | Theodore Schultz lan Arthur Lewis
|
panelitèn pionir ngenani pangyasa ékonomi kanthi aspek mirunggan marang masalah-masalah sing diadhepi nagara tumuwuh. |
| 1980 | Lawrence Klein
|
pembuatan modhèl ekonometrik lan aplikasinya ke sajeroning kebijakan ékonomi lan analisis fluktuasi ékonomi |
| 1981 | James Tobin
|
analisis ngenani pasar finansial lan hubungannya dengan putusan pembelanjaan, tingkat pengangguran, produksi lan rega |
| 1982 | George Stigler
|
studi ngenani struktur indhustri, fungsi pasar lan sebab-akibat saka regulasi publik |
| 1983 | Gerard Debreu
|
penggabungan metoda analitis anyar menyang téyori ékonomi lan reformulasi sing detail ngenani téyori kesetimbangan umum |
| 1984 | John Richard Nicholas Stone | kontribusi fundamental ngenani pengembangan sistem rekening nasional lan ngundhakaké dhasar-dhasar analisis ékonomi empiris |
| 1985 | Franco Moinggliani
|
analisis pionir sajeroning pasar finansial lan simpanan |
| 1986 | James Buchanan Jr
|
pengembangan dhasar-dhasar konstitusi lan kontraktual ngenani téyori pengambilan putusan kanthi pulitik lan ékonomi |
| 1987 | Robert Solow
|
kontribusi marang téyori pertumbuhan ékonomi |
| 1988 | 22px Maurice Allais | kontribusi pionir ngenani téyori pasar lan penggunaan sumberdaya sing efisien |
| 1989 | Trygve Haavelmo
|
klarifikasi ngenani dhasar-dhasar téyori kemungkinan saka ekonometrik lan analisis ngenani struktur ékonomi simultan |
| 1990 | Harry Markowitz, Merton Miller lan William Sharpe
|
karya pionir sajeroning téyori ékonomi finansial |
| 1991 | Ronald Coase
|
penemuan lan klarifikasi ngenani wigatiné biaya transaksi lan hak milik marang struktur institusi lan berperannya ékonomi |
| 1992 | Gary Becker
|
pengembangan area analisis ékonomi mikro ke arah berbagai interaksi lan perilaku manungsa, kalebu perilaku non-pasar. |
| 1993 | Robert Fogel lan Douglass North
|
nganyari panelitèn ing babagan sajarah ékonomi dengan matrapaké téyori ékonomi lan metoda kuantitatif kanggo njelasaké masalah owahan institusi lan ékonomi |
| 1994 | 22px Reinhard Selten, John Forbes Nash lan John Harsanyi
|
analisis pionir ngenani kesetimbangan sajeroning téyori permainan non-kooperatif |
| 1995 | Robert Lucas, Jr.
|
kanggo pangembangan lan aplikasi hipotèsis dugaan rasional, lan kanthi cara iku ngowahi analisis ékonomi makro lan njerokaké seserepan sajeroning kawicaksanan ékonomi |
| 1996 | James Mirrlees lan William Vickrey
|
kanggo kontribusi fundamental mereka padha téyori ékonomi padha surungan menurut informasi asimetri |
| 1997 | Robert C. Merton lan Myron Scholes
|
padha métodhe anyar kanggo nemtokaké aji derivatif |
| 1998 | 22px Amartya Sen | kanggo sumbangané marang ékonomi kesejahteraan |
| 1999 | 22px Robert Mundell | kanggo analisisnya padha kebijakan moneter lan fiskal menurut resim kurs pertukaran sing berbeda lan babagan mata uang optimum |
| 2000 | James Heckman lan Daniel McFadden
|
kanggo pengembangan téyori lan metodenya kanggo analisis sampel kapilihsajeroning pangembangan téyori lan metodené kanggo analisis pilihan sing béda-béda |
| 2001 | George A. Akerlof, Andrew Michael Spence lan
|
kanggo analisis ing pasar kanthi informasi asimetri |
| 2002 | Daniel Kahneman lan Vernon L. Smith
|
kanggo penggabungan pengertian saka riset psikologi sajeroning ngèlmu ékonomi, khususnya ngenani panemuné wong lan pembuatan putusan ing bawah ketidaktentuankanggo ngadegaké percobaan laboran minangka piranti sajeroning analisis ékonomi empiris, khususnya padha studi mekanisme pasar alternatif |
| 2003 | Robert F. Engle lan Clive W. J. Granger
|
kanggo métodhe analsis rerangkèn waktu ékonomi dengan bermacam waktu sing mudah berubah utawa kecenderungan biyasa |
| 2004 | Finn E. Kydland lan Edward C. Prescott
|
kanggo sumbangan mereka marang ékonomi makro sing dinamis: konsistensi waktu padha kebijakan ékonomi lan tenaga pendorong ing belakang ubengan bisnis |
| 2005 |  Robert J. Aumann lan Thomas C Schelling
|
kanggo perannya sajeroning ngundhakaké seserepan mengenai konflik lan kerjasama melalui analisis permainan lan téyori |
| 2006 | Edmund Phelps
|
kanggo analisisnya mengenai intertemporal tradeoff sajeroning kebijakan ékonomi makro |
| 2007 | Leonid Hurwicz, Eric S. Maskin lan Roger B. Myerson
|
kanggo peran sajeroning membangun dhasar tumrap téyori désain mekanisme |
| 2008 | Paul Krugman
|
kanggo analisis pola dagang lan lokasi aktivitas ékonomi |
| 2009 | Elinor Ostrom lan Oliver E. Williamson
|
kanggo analisis ékonomi magepokan karo kepamaréntahan lan sistem kepemilikan kolektif |
| 2010 | Peter A. Diamond, Dale T. Mortensen lan  Christopher A. Pissarides
|
kanggo analisis marang pasar kanthi panggolekan friksi |
| 2011 | Thomas J. Sargent lan Christopher A. Sims
|
kanggo panelitèn empiris marang sebab lan akibat sajeroning makroékonomi |
| 2012 | Alvin E. Roth lan Lloyd S. Shapley
|
kanggo babagan téyori permainan (game theory) lan désain pemasaran |
| 2013 | Eugene Fama, Lars Peter Hansen lan Robert J. Shiller
|
kanggo hasil karya mereka sajeroning babagan analisa empiris saka rega aset [1][2] |
| 2014 |  Jean Tirole
|
kanggo asil analisis ngenani kakuwatan pasar lan regulasi |
Réferènsi besut
- ↑ "The Nobel Prize in Economic Sciences 2013". nobelprize.org. Dibukak ing 14 Oktober 2013.
- ↑ http://www.bbc.co.uk/indonesia/dunia/2013/10/131014_bisnis_nobel_ékonomi.shtml
Pranala njaba besut
- Penerima Pengregaan Nobel bidang Ekonomi ing situs web Yayasan Nobel